16th Jan 19
การไปสะเมิงครั้งนี้ เราใช้เส้นทางเดิม Samoeng Loop 1269 เพื่อต่อ ทางหลวง 1069 (แม่ริม) เป็นเส้นทางวนลูปหาที่เที่ยวกัน สะเมิง เป็นเมืองที่ยังคงความเป็นธรรมชาติได้อย่างสมบูรณ์ มีทิวเขาสูงซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวได้จำนวนไม่น้อย รวมทั้งเป็นแหล่งปลูกพันธุ์ไม้เมืองหนาวและสตรอเบอร์รีแหล่งสำคัญของประเทศไทยอีกด้วย เครดิตข้อความ : วิกิพีเดีย , เครดิตภาพ : กูเกิ้ล
สะเมิง เป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของตัวจังหวัด พื้นที่ส่วนใหญ่ของอำเภอเป็นทิวเขาสูง อากาศเย็นเกือบทั้งปี ประกอบด้วยชุมชนชาวไทยภูเขาจำนวนมาก
จากเส้นทางที่อ้างเราออกจากตัวเมืองแล้วเลยสวนกุหลาบทุ่งเริง และโค้งเจ็ดพับก็รอเราอยู่นั้น มาหน้าหนาวช่วงเช้าอย่างนี้.. บรรยากาศสวยใช่เล่นแสงเอย ดอกหญ้าเอย เพลินดีค่ะพาลไม่เปิดแอร์ในรถเอาชะเลย ฟินชะมัด
" " "
ราว 10 โมงเศษ ๆ เราก็ถึงที่หมายหลังจากค่อย ๆ เลื้อยตามทางอันคดเคี้ยวบนทางหลวง 1269 มานั้น "ไร่วงศ์วาน" ก็อยู่ตรงหน้า หลังตามคำบอกของตำรวจที่โบกรถจะถามเรา แล้วเราชิงถามก่อนว่าไร่สตอร์ฯไปทางไหน 555 (ตำรวจลืมถามเราไปเลย) ที่ไร่เสียค่าเข้าคนละ 20 เก็บสตอร์เบอรี่ขีดละ 20 บาทค่ะ ตามนี้ตามความต้องการของโมเสส
คือที่ไหนที่เป็นความว้อนท์ของชาย ก็จะให้ความร่วมมือในการถ่ายรูปประมาณนี้
ตะตอนญอนตะลอนรอบ ๆ ไร่ก็ได้เวลาเก็บผลไม้กันละเนาะ แดดเปรี๊ยงอย่างนี้ทำให้ลืมหนาวไปเลย นี่ถ้าไม่มีซุ้มมัลเบอรี่นี่แยะเลยนะ
ลูกนี้ไม่ได้เด็ดค่ะ มันตกอยู่ใต้ต้นนั่นแหล่ะ หยิบมาเข้าเฟรม มัวแต่โอ้เอ้หันไปอีกทีสองหนุ่มเด็ดสตอร์ฯกันใหญ่
จะเก็บครั้งไหนก็จะตื่นเต้นครั้งนั้นเหมือนครั้งแรก "โมเสส"
ฟ้าสีสด
เก็บ (ทนร้อน) ได้นิดหน่อยแล้วเข้าร่มกันค่ะ
ตะวันเอาไอติมหน่อยไหม ??
เลยแปลงสตอร์ฯ ไปมีร่องน้ำเล็ก ๆ ผ่านทุ่งนาและสะพาน ทุ่งปอเทืองอยู่สุดปลายสะพานเราก็ไม่พลาดที่จะเอาผิวไปสังเคราะห์แสงกันค่ะ
นี่ถ้าจะลงทุนขนาดเน้ !!
ถ้าจะให้เทียบบรรยากาศกับที่ไร่นภ - ภูผา บรรยากาศที่นั่นงามกว่าแต่ถ้าจะให้เทียบเรื่องรสอาหารแล้วที่นี่ดีกว่าค่ะ เราสั่งข้าวกระเพาไปสอง และหมูกระเทียมให้โมเสสไป หิวเนาะถ่ายทันได้แค่นี้ ชาที่นี่ก็อร่อยดีนะคะ
...........
จากตัวเมืองสะเมิงเราขับย้อนมาไม่ไกลนัก จริง ๆ เราแวะที่ศูนย์วิจัยข้าวสะเมิงด้วยแหล่ะค่ะ แต่ว่า.. ข้าวยาวแค่ไม่กี่เซนเอง ถ่ายรูปไม่สวยพาลคิดถึงทุ่งข้าวบาเล่ย์ มีที่นึงที่ขามาเราเหลือบเห็นแบบบังเอิญแต่ได้ยินชื่อมานานเลยได้ที่แวะคราวนี้ สถานีเกษตรหลวงปางดะ ติดถนนเมนเลยค่ะ เข้าไปค่ 300 เมตรก็ถึงเลยถนนดีซะด้วยไม่พลาดค่ะ
สถานีเกษตรหลวงปางดะ เป็นสถานีวิจัยหนึ่งในสี่ของมูลนิธิโครงการหลวง เป็นศูนย์การเรียนรู้การขยายพันธุ์ไม้ผล ให้กับผู้ที่สนใจตลอดจนเป็นแหล่งศึกษาศึกษาดูงาน และฝึกงานของนักศึกษา พร้อมกับการใช้พื้นที่อย่างถูกต้องบนพื้นฐานการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ ระยะทางห่างจากตัวจังหวัดเชียงใหม่ ประมาณ 45 กิโลเมตร ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 50 ประกอบด้วย 2 ส่วน คือ
1.) สถานีเกษตรหลวง ซึ่งดำเนินงานวิจัยและปรับปรุงพันธุ์ไม้ดอกเขตร้อน พืชผัก พืชไร่ ไม้ผลขนาดเล็ก ไม้ผลเขตหนาว ควบคู่ไปกับงานทดสอบสาธิต ส่งเสริมและพัฒนาอาชีพให้กับเกษตรกร
2.) หน่วยวิจัยส้มโป่งน้อย ซึ่งดำเนินงานเกี่ยวกับงานวิจัยส้มปลอดโรค ทดสอบสาธิตการผลิตและงานขยายพันธุ์ credit : www.royalprojectthailand.com
ที่อยู่ที่สามารถติดต่อได้ : สถานีเกษตรหลวงปางดะ ตำบล สะเมิงใต้ อำเภอ สะเมิง เชียงใหม่ 50250
ถือเป็นที่ถ่ายรูปที่ร่มรื่นอีกที่หนึ่ง ที่นี่บริการห้องพัก และลานกลางเต้นท์เรทราคาสามารถติดต่อได้โดยตรงที่
โทรศัพท์: 053 378 046
maple ที่นี่ถูกจริต จขบ.นัก ยิ่งสายลมเย็น ๆ พัดมามันแว๊บ ๆ ว่า คิดถึงที่ ๆ หนึ่ง ที่เคยรู้สึกดีอย่างนี้
ที่สถานีเกษตรหลวงปางดะ มีไร่องุ่นด้วยค่ะ สามารถเก็บได้แต่ต้องติดต่อเจ้าหน้าที่เก็บชั่งด้วยค่ะ
. . .
จากปางดะเราแวะที่จุดชุมวิว ที่นี่เจอป้ายตัวบักเอ่บของคาเฟ่ริมน้ำเปิดใหม่ ดูท่าทางแล้วน่าแวะเหมือนกัน ก่อนอื่นกินลมชมวิวก่อนเนาะ
ฮิมน้ำแม่จะคาเฟ่
บริการอาหาร เครื่องดื่ม ยันที่พักแบบห้องพัก และเต้นท์ค่ะ
หน้าตากาแฟ และไอติมก็จะประมาณนี้
ได้คุยกับเจ้าของเป็นคุณลุงใจดี เชิญชวนโมเสสไปเดินเล่นบนสะพานแขวนด้วยค่ะ
จ่ายค่าเสียหาย แยกย้ายกลับบ้านบนทางหลวง 1069 ต่อค่ะ ไม่ขอกลับทางเดิม ไม่อยากเจอโค้ง 7 พับ . . . .....
ขอบคุณที่แวะมา