ค้นหาและแบ่งปันประสบการณ์การท่องเที่ยวในไทย ลงทะเบียน เข้าสู่ระบบ
 
7วัน วงกลมตามเข็ม เชียงใหม่-แม่ฮ่องสอน [Day2] บ้านห้วยห้อม บ้านห้วยห้อม-อำเภอแม่ลาน้อย (Ban Huai Hom-Mae Lanoi District) จ.แม่ฮ่องสอน
    • โพสต์-1
    SandyHappy •  กรกฎาคม 04 , 2559

    [Day2] บ้านห้วยห้อม

     

    7วันที่ไป ถนนเส้นนี้ ทางสวยที่สุด วิวสวยที่สุด 

    จุดหมายปลายทางในวันนี้คือ บ้านห้วยห้อม

    ซึ่งระยะทางห่างจากแม่โถเพียงแค่ 45 กิโลเมตร เท่านั้น เมื่อวานขับมาจากตัวเมืองเชียงใหม่ตั้ง 163km เปรียบเทียบกันแล้วระยะทางแค่นี้มัน "จิ๊บๆ กระจิบกระจาบ" //ยักไหล่ พร้อมยิ้มที่มุมปากเล็กๆ แบบผู้ชนะ ขับรถชมวิวสวยๆสินะ แค่ใกล้ๆเอง กางแขนรับลม ให้ลมเย็นตีหน้า สะบัดผมสวยๆ 

    ..................สิ่งที่กำลัง มโน บรรทัดข้างบนนั้น.......ผิด หมด........

    ถึงแม้จะเป็นถนนที่ไม่ได้ลาดยา ง เป็นทางเล็กๆลัดเลาะไปตามเขาเป็นสิบเป็นร้อยลูก และไม่ค่อยมีคนสัญจรมากนัก แต่ถนนเส้นนี้ก็เป็นถนนหลวงที่มีหมายเลขถนนนะจ๊ะ อีหยักๆ ยึกๆยักๆนั่น ถ้าลองซูมใน google ดู จะเห็นว่า มันไม่มีตรงไหนเป็นทางตรงๆเกิน 200 เมตรเลย โค้งพับไปพับมาอยู่อย่างนั้น แผนที่จะเห็นได้ว่ามีสองทาง เราเลยถามชาวบ้านตรงแยกนั้นว่าไปทางไหนดีกว่ากัน นางตอบมาว่าทางที่เราไปถนนดีกว่า ใกล้กว่า ซึ่งมารู้ทีหลังว่า มันไม่จิง ถนนแย่กว่า และระยะทางไกลไม่เป็นไรถ้าถนนมันดีกว่า แต่เราก็ได้แต่ปลอบใจตัวเองไปว่า ไม่เป็นไร ทางมันสวยดีนะ แต่ทางมันก็วิบากมาก

    มาๆจะเล่าให้ฟัง

     

    • โพสต์-2
    SandyHappy •  กรกฎาคม 04 , 2559

    YAMAHA NMAX สปอร์ตเมติก 155cc CVT 4 วาล์ว ระบายความร้อนด้วยน้ำเต็มระบบ พร้อมกระบอกสูบไดอะซิล ทน แกร่ง บิดอัดได้เต็มอัตรานั้น ได้กลายเป็น "มอเตอร์ไซค์วิบาก" ไปเป็นที่เรียบร้อย

    45กิโลเมตรนั้น เป็นทางลาดยางเพียงแค่ช่วงต้นๆ เท่านั้น นอกนั้นเป็น ลูกรังก้อนกรวดก้อนหินขนาดเล็กบ้างใหญ่บ้าง พร้อมด้วยพื้นผิวถนนแบบพื้น ผิวบนดวงจันทร์ งบประมาณประจำปีสำหรับทำถนนหมดหรือไงไม่รู้ ทำไมไม่ทำให้ให้สุดทางคะผู้ว่า T T

    ตลอดเวลา 3ชั่วโมงในการเดินทางนั้น ถึงแม้ว่าก้นเรา จะมีไขมันสะสมไว้เยอะมากแล้วก็ตาม แต่มันสู้ไม่ไหวจริงๆ ไหนจะกระเป๋าสัมภาระที่ผูกไ ว้ข้างหลัง กินที่นั่งคนซ้อน และไม่มีที่ให้เกาะ ไหนจะเบาะรถที่อยู่ๆก็เว้าปาดลงไปหาคนขับ 

    ในเมื่อมือไม่มีที่ให้เกาะ สิ่งเดียวที่เราจะยันตัวไว้ ไม่ให้ไหลไปกองรวมกับเพื่อนได้ นั่นคือ "การเกร็งหน้าขากับที่เหยียบเท้า" เอาไว้ เรานี่เกร็งขาคล้ายการทำคาดิโอ้ ตลอดเวลา แถมนั่งสั่นสะเทือน งึกๆๆๆ เป็นการสลายไขมันพร้อมยกกระชับกล้ามเนื้อไปในตัว.....ถรุ้ยยย!!

    จนหลังๆที่หมดแรงเกร็งแล้ว ตะคริวกินไปหลายรอบแล้ว บางทีก็ไหลไปกองกับเพื่อนข้างหน้า คือ ก็สงสารคนขับนะ ขับรถก็ยาก ทางก็เลวร้าย ต้องคอยหลบก้อนหิน ถนนก็โค้งไปโค้งมา ไหนยังต้องคอยเอาตูดดันเราไว้อีก......เราขอโทษเพื่อนรัก เราพยายามแล้ววว เราหมดแรงคาดิโอ้แล้ว เมื่อไหร่จะถึงสักที บางทีก็นั่งชิดกันมากจนเรียกได้ว่า แทบจะได้เสียกัน 

    45กิโล 3ชั่วโมง เรียกได้ว่า ทางโหดมาก!! แต่มันก็สวยมากๆเหมือนกัน 

    เกริ่นยาวไปแล้ว ดูรูปดีกว่า วันนี้รูปถนนและวิวเยอะหน่อย เพราะวิวระหว่างทางสวยจิงๆ

    ช่วงแรกๆที่ออกจากแม่โถ อยู่ในเขตชุมชน ยังพอพบบ้านเรือนและผู้คนอยู่ บ้าง
    • โพสต์-3
    SandyHappy •  กรกฎาคม 04 , 2559

    ถนนก็ยังเป็นถนนลาดยางดีๆ ปกติอยู่ ขับรถชมวิวข้างทางสวยๆไปอย่างเพลิดเพลิน รถเราเป็นคันที่สอง ดังนั้นจะเห็นคันนำไปตลอดทาง และปิดท้ายด้วยคันที่สาม เลยไม่ค่อยมีภาพเลย ถ่ายลำบากไป

    ภาพข้างล่างนี้ วิวสวยจนต้องจอดค่ะ ท้องฟ้า ภูเขา สวยมากๆ

    เราถ่ายรูปจากหลังมอร์เตอร์ไซค์ไปตลอดทาง ถ่ายไปเรื่อยๆ ไม่มีการเล็งอะไรทั้งนั้น วินาทีที่รถวิ่ง แค่สองวินาที วิวก็เปลี่ยนมุมไปแล้ว ดังนั้น ถ่ายไปเถอะ แล้วค่อยมาเลือกเอาทีหลัง

     

    • โพสต์-4
    SandyHappy •  กรกฎาคม 04 , 2559

    วิวตรงไหนสวยมาก ก็จอดรถข้างทางแล้วลงไปถ่ายรูปกัน รถสวนทางนั้นไม่ต้องพูดถึง ครึ่งชั่วโมงจะมีผ่านมาสักคัน ปลอดภัยแน่นอน

    ..... คือก็ไม่รู้จะทาปาก ปัดแก้ม กรีดตาออกมาแต่เช้า ไปเพื่ออะไร ปิดมิดทั้งตัวเลย โผล่มาแต่ตา ซึ่งขี่รถก็ใส่แว่นกันแดดเข้าไปอีก

     

    • โพสต์-5
    SandyHappy •  กรกฎาคม 04 , 2559

    แม่ลาน้อย ขึ้นชื่อเรื่องการทำนาขั้นบันได คือสวยแปลกตา ไม่เหมือนการทำนาบนที่ราบ ข้างขวาเป็นลำธาร เสียงน้ำไหลดังก้องหุบเขา ยังมีฝูงวัว และกระท่อมเล็กๆ เหมือนมีใครมาเซ็ทฉากให้เรา ถ่ายรูปยังไงยังงั้นเลย สวยมากๆ

    • โพสต์-6
    SandyHappy •  กรกฎาคม 04 , 2559

    ขี่ไปเรื่อยๆ ถนนเริ่มมีหลุมมีบ่อ ก็หลบบ้าง ลงบ่อบ้าง แล้วแต่่คนขับ ถ้าวิวสวย นางก็จะไม่ค่อยมองหลุมเท่าไหร่ ตึกตักๆ กันไป

    • โพสต์-7
    SandyHappy •  กรกฎาคม 04 , 2559

    แถวนี้มีแปลงปลูกกะหล่ำ บนไหล่ภูเขาหลายลูก ไกลสุดลูกหูลูกตาเลย

     

    ขับไปๆ ถนนก็แย่ลงเรื่อยๆ จนเป็นแบบนี้ นั่งสั่นสะเทือนตลอดเวลา ในใจคิดอยากได้แพมเพิ้ทผู้ใหญ่ไว้ใส่ซ้อนกันสักสามชั้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ร้องในใจว่า ฉันเกลียดดดดดดดด ลูกรัง!!! 

    แต่ระหว่างความปวดก้น ก็ยังมีวิวสวยๆให้เราได้ดูไปตลอดทาง ไว้คลายความปวดร้าวได้บ้าง

    • โพสต์-8
    SandyHappy •  กรกฎาคม 04 , 2559

    ถนนเป็นแบบนี้เกือบตลอดทาง ขนาดไปผ่านมา6-7เดือนแล้ว นั่งดูรูปแล้วปวดตูดปวดขาขึ้นมา ซะยังงั้น

    • โพสต์-9
    SandyHappy •  กรกฎาคม 04 , 2559

    พอก้นเราชาถึงที่สุดแล้ว ก็จอดพักสักครู่ หายชาแล้วลุยต่อ (แกมากะเค้าเองนะ ไม่มีใครบังคับให้แกมา ..... เอ๊ะ หรือเราโดนหลอกมากันแน่เนี่ย ในใจเริ่มอยากหาคนรับผิดชอบ ต่อความลำบากครั้งนี้)

    • โพสต์-10
    SandyHappy •  กรกฎาคม 04 , 2559

    วิ่งกันฝุ่นตลบ รถสวนแทบจะไม่มี ที่มีสวนใหญ่จะเป็นกะบะโฟวิลทั้งนั้น เจอรถสวนทางประมาณ 5คัน ตลอดการเดินทาง

    ถามว่าขี่ยากมั๊ย? คือ ก็ไม่ได้ยากขนาดนั้น เพียงแต่หลุมเยอะ ล่องถนนก็เยอะ แถมโค้งก็เยอะ ต้องไปช้าๆ ฝุ่นนี่ยิ่งเยอะมาก

  1. โหลดเพิ่ม