บ้านบางเขน บ้านแห่งการเรียนรู้โลกครั้งอดีต

บ้านบางเขน บ้านแห่งการเรียนรู้โลกอดีต แต่เป็นโลกใบใหม่สำหรับคนรุ่นหลัง

"บ้านบางเขน" ตั้งอยู่ที่ถนนพหลโยธิน ตรงข้าม กรมทหารราบที่ 11 รอ. (ติดกันกับสวนอาหารบางบัว สาขาบางเขน) ถ้ามาจากเกษตร ก็จะเลยบางบัวไปนิดเดียวค่ะ ติดถนนใหญ่มองเห็นง่ายป้ายเบอเร่อ

บ้านบางเขนนอกจากเป็นร้านอาหาร ร้านกาแฟ แล้วยังเป็นแหล่งเรียนรู้เรื่องราวในอดีตอีกด้วย เนื่องจากที่นี่มีของสะสมเก่าๆ ช่วงยุค 90 อยู่มากมายโดยจัดไว้เป็นร้านๆ ถามว่าของเก่าสะสมเหล่านี้มาจากไหน ของเก่าทุกชิ้นเป็นของเฮียกล้วย สมพงษ์ พิศาลกิจวนิช ตอนนี้ท่านอายุ 54 ปีเท่านั้น ท่านชอบสะสมของเก่าๆ เหล่านี้มาเป็นเวลานานแล้ว มีเยอะมากจนต้องเก็บไว้ในโกดัง ถามว่าเฮียกล้วยเป็นใคร เขาคือนักธุรกิจ ผู้บริหารรุ่นใหญ่ที่สร้างชื่อมาจากธุรกิจร้านอาหาร สถานบันเทิงหลายแห่ง ไม่ว่าจะเป็น คุ้มพระยา, เรือนปั้นหยา, โรงแรมบางกอกรีสอร์ท, มอนติคาร์โล และอื่นๆ อีกมากมาย มาคราวนี้เฮียกล้วยได้รื้อร้านอาหารและซาวน์น่าทิ้งไปทั้งหมด แล้วปรับปรุงให้เป็นพิพิธภัณฑ์บ้านบางเขนเมื่อไม่นานมานี้ เพิ่งเปิดตัวเมื่อ 30 มค นี่เอง โดยใช้เวลาสร้างเพียง 4 เดือนเท่านั้น เนื่องจากที่เฮียกล้วยมีของเก่าสะสมมากมายเต็มโกดัง เฮียเลยไม่อยากเก็บไว้ดูคนเดียว จึงมีความคิดที่จะสร้างบ้านบางเขนนี้ขึ้นมา โดยจัดหาไม้เก่าๆ จากทั่วสารทิศ จากหลายๆ จังหวัด แล้วรวบรวมนำมาสร้างเป็นพิพิธภัณฑ์ แหล่งเรียนรู้เรื่องราวในอดีตนี้ขึ้นมา

ในส่วนของร้านอาหาร ทุกร้านที่ได้มาเปิดที่นี่ ล้วนแล้วแต่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพจากเฮียกล้วยแล้วทุกร้าน เจ้าไหนอร่อยโดนใจ ได้มีโอกาสมาขายที่นี่ได้เลย จึงรับประกันได้ว่า อร่อยทุกร้านแน่นอน

และที่น่าสนใจคือมีส่วนที่คุณๆ สามารถนัดกันมาทำงาน หรือติวหนังสือกันได้ตลอด 24 ชม. เพราะมีโซนที่นั่งได้พร้อมมีปลั๊กเสียบทุกโต๊ะ เพียงแค่สั่งอาหารคุณก็จะได้รหัส wifi จากทางร้าน ส่วนจะได้กี่เม็กก็ขึ้นอยุ่กับบิลที่คุณจ่ายไป ผ่านมาแล้ว 5 วัน การตอบรับดีมากๆ ใครที่ชอบถ่ายรูปที่นี่มีให้ถ่ายหลายแชะเลย วันนี้แอดมินรัวจนต้องเปลี่ยนเมมการ์ดกันเลยทีเดียว 8 กิ๊กไม่พออะคิดดู 55555

ที่จอดรถที่นี่ก็มีมากพอสมควร แต่ถ้าเป็นเย็นๆ เสาร์-อาทิตย์ นี่ก็ต้องวนหาที่จอดกันหน่อยนะคะ สำหรับบ้านบางเขนตอนนี้ก็ยังมีส่วนที่ยังสร้างอยู่ ยังไม่เสร็จเรียบร้อยดี ชอบนะ ที่นี่มีอะไรที่หลากหลาย เหมาะแก่การพบปะสังสรรค์ในหมู่เพื่อน มีมุมถ่ายรูปมากมาย ถือเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจมากที่นึงที่แอดมินขอนำเสนอ ณ เวลานี้

ถ้าจะทานอาหารก็ต้องมาซื้อการ์ดที่ช่องนี้ก่อนค่ะ สมมติซื้อ 100 บาท เขาจะหักไว้ 10 บาท เป็นการมัดจำบัตร เราจึงใช้วงเงินได้ 90 บาท แต่ตอนมาแลกเงินคืน 10 บาทนั้นก็ได้คืนค่ะ ส่วนราคาอาหารก็ค่อนข้างสูงนิดหน่อย อย่างเช่น โค้ก สไปรท์ น้ำเปล่า ราคาอยู่ที่ขวดละ 20 บาท น้ำแข็ง 5 บาท

นี่คือประตูสู่โลกยุค 90 ด้านในเป็นร้านรวงที่เต็มไปด้วยของเก่าสะสมของเฮียกล้วย มีไรบ้างนั้นไปชมกันค่ะ

เข้ามาด่านแรกก็จะเจอ บ้านพ่อหลวงก่อน ด้านในเป็นการจัดแสดงของสะสมที่เกี่ยวข้องกับพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในหลวง ร.9 ของปวงชนชาวไทย มีของมากมาย อาทิ พระบรมฉายาลักษณ์ พระบรมสาทิสลักษณ์ รูปหล่อ เหรียญ ธนบัตร แสตมป์ และเครื่องเบญจรงค์ เป็นต้น ซึ่งก่อนเข้าไปข้างใน ทุกคนต้องถอดรองเท้าก่อน

นี่คือคนสนิทของเฮียกล้วย เธอได้ติดตามเฮียมาเป็นเวลานาน เฮียไปไหนเธอไปด้วยตลอด มีเรื่องสงสัยอะไรถามเธอได้ทุกอย่างค่ะ

ตรงข้ามบ้านพ่อหลวงเป็นบ้านโค้ก บ้านนี้ต้องเสียค่าเข้าชมคนละ 30 บาท โดยจะได้โค้กทูโกเย็นฉ่ำคนละขวดไปกินอีกด้วย (เด็กที่สูงไม่ถึงเคาน์เตอร์ด้านหน้าไม่เสียค่าเข้าชม)

เรามาย้อนวันวานกันที่ร้านนาฬิกาเป็นร้านแรก

ต่อไปเป็นร้านขายทีวี วิทยุ โทรศัพท์

ร้านตัดผม

ร้านขายยา

ร้านขายยาประเภท ค เป็นร้านขายยาสำเร็จรูปที่ไม่มียาอันตรายผสมอยู่ ร้านนี้ถ้าเจ้าของร้านเป็นเภสัชกรแผนโบราณ ก็ผลิตยาแผนโบราณขายได้ ถ้าเจ้าของร้านเคยเป็นลูกจ้างทำงานอยู่ในร้านขายยามาไม่น้อยกว่า ๓ ปี สามารถรับยาสำเร็จรูปมาขายได้เท่านั้น ต่อมาได้มีพระราชบัญญัติควบคุมการขายยา พ ศ.๒๔๙๓

ต่อไปเรามาที่ห้องเรียนของโรงเรียนลำสนุ่น

ร้านสุดท้าย ร้านโชห่วย ไทยเจริญทรัพย์ ขายทุกอย่าง

มากันที่โซนเด็กเล่น มีม้านั่งให้เล่นหลายตัว ใครพาลูกหลานมาต้องพามาตรงนี้

มีบ้านพระเครื่องด้วยค่ะ เลยไปหน่อยจะเป็นห้องน้ำหญิง กว้างขวาง ลักษณะเป็นปูนเปลือยโชว์เนื้ออิฐ

ตัวนี้เห็นคุมอยู่หน้าห้องน้ำ เลยทักทายกันนิดหน่อย แต่ดูนางไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไรกับคนแปลกหน้า

ถัดจากห้องน้ำไปเราจะเจอกับโซนนั่งทำงานหรือติวหนังสือ ที่นี่มีโต๊ะให้นั่งมากมายเหลือเกิน ที่ชอบมากๆ คือมีปลั๊กเสียบทุกโต๊ะ เหมาะแก่การเอาโน้ตบุคมานั่งทำงาน นั่งอ่านหนังสือ ซึ่งจะนั่งนานแค่ไหนก็ได้ เพราะที่นี่เปิดตลอด 24 ชม. พร้อมมีร้านคาเฟ่เปิดบริการเป็นเพื่อนตลอดทั้งวันคืน

บริเวณตรงกลางที่เราสามารถมาเดินเล่น ถ่ายรูป หรือนั่งพักผ่อนท่ามกลางความร่มรื่นของต้นไม้ สำหรับคนที่ชอบถ่ายรูปที่นี่มีมุมให้ถ่ายมากมายจนอาจต้องพกการ์ดสำรองมาด้วย จุดนี้เจอมากับตัวเอง เมมการ์ด 8 กิ๊กไม่พอนะ ดีที่เอาแบบ 16 กิ๊กติดตัวมาด้วยไม่งั้นร้องไห้แน่

นี่คือร้านอาหารที่เปิดตลอด 24 ชม สำหรับคนที่นั่งทำงานหรือติวหนังสือเป็นเวลานาน ไม่ว่าจะดึกแค่ไหน สามารถสั่งอาหาร เครื่องดื่มจากร้านนี้ไปกินระว่างทำงานได้ ทุกบิลที่จ่ายไป เราจะได้รหัส free wifi ไว้ใช้งานได้อีกด้วย สำหรับคนที่มีฐานะปานกลาง ไม่ได้ร่ำรวยอะไร ราคาอาหารก็ยังอยุ่ในระดับที่พอจ่ายได้อยู่นะ

แต่ถ้าไม่อยากจ่ายแพง ในเวลากลางวันปกติเราสามารถแลกบัตรซื้อข้าวราดแกงรับประทานได้ อย่างข้าวแกงปักษ์ใต้เมืองคอน ถ้าราดอย่างเดียวก็ 42 บาท ถ้าราดสองอย่างก็ 50 บาท ตอนแรกก็แปลกใจว่าทำไมต้อง 42 ทำไมไม่ 40 มีเศษ 2 บาทไว้ทำไม จากการสอบถามคุณกวาง มือขวาคนสำคัญของเฮียกล้วย จึงได้ความว่า ร้านค้าที่นี่เค้าไม่ต้องเสียค่าที่ แต่ใช้วิธีแบ่งเปอร์เซ็นต์กัน ตัวเลขจึงออกมาแปลกๆ แบบนี้

ราคาอาหารก็ตามนี้เลยนะ

นอจากข้าวราดแกง ที่นี่ก็ยังมีให้เลือกรับประทานอีกหลายอย่าง อย่างเช่น มหานคร ชาชัก, ปัง-หยา ยาย-นงค์, เบื้องญวนโบราณ, ก๋วยเตี๋ยวเรือ อยุธยา, ส้มตำ ไก่ย่าง, ลูกชิ้นปลาเยาวราช, หมูสะเต๊ะ และผัดไทยชุมแสง นครสวรรค์

หักไว้ 10 บาท เป็นการมัดจำบัตร ได้คืนตอนแลกเงินคืน

หน้าตาของบัตรซื้ออาหาร

อิ่มแล้วมาต่อกันอีกที่ก่อนกลับ นั่นคือร้านขายของที่ระลึก ราคาก็มีตั้งแต่หลัก 10 ไปจนถึงหลักพันกันเลยทีเดียว ถ้าไม่มีตังค์ซื้อแค่เดินชมของน่ารักพวกนี้ หรือแค่ถ่ายรูปเพลินๆ ไปก็สนุกแล้วล่ะ

คิดว่าเก็บครบหมดแล้วนะ อาจจะขาดไปบ้างบางส่วน แต่ก็นะที่นี่มีมุมให้เลือกถ่ายมากมายจนต้องนั่งพักยกเป็นระยะระยะ โอเคนะที่นี่เหมาะกับการนัดพบเพื่อนฝูง เป็นแหล่งแฮงเอาท์ที่ใหม่เอี่ยมสำหรับย่านบางเขน เปิดตัวเพียงไม่กี่วันก็ได้รับกระแสตอบรับที่ดีมาก เพราะนอกจากเอาใจคนร่นใหม่ที่ชอบการสังสรรค์ ที่นี่ยังทำให้คนรุ่นใหม่ หรือรุ่นไหนๆ ก็ตามได้เรียนรู้ ศึกษาความเป็นมาของประวัติศาสตร์เมืองไทย ให้รู้ว่าเมื่อก่อนเรามีความเป็นอยู่กันอย่างไร สิ่งของเก่าแก่เหล่านั้นสามารถเล่าเรื่องราวได้ เพียงแค่มองมัน แล้วมันจะนำมาซึ่งความสงสัยระคนกับความตื่นเต้น พร้อมรอยยิ้มที่เผยอออกมาโดยไม่รู้ตัว มันวิเศษมากเลยใช่ไหมที่โลกแห่งอดีตได้ถูกยกมาไว้กลางเมืองที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายเช่นนี้ ทำให้เรารู้ว่า อดีตไม่เคยจะจากไปไหน อดีตไม่ใช่สิ่งล้าสมัย ไม่ใช่ความดักดาน แต่เป็นสิ่งเตือนใจให้เราได้รำลึกนึกถึงวันเก่าๆ ได้อย่างมีความสุขเสมอ และคุณก็จะรู้ว่าคุณกลับโหยหามันมากขึ้นกว่าเดิม