เมื่่อนักศึกษาพยาบาลทำตามความฝัน หนีไปเป็นครูอาสา??
สวัสดีค่ะ  วันนี้ขอพื้นที่เล็กๆมาเล่าประสบการณ์น่ารักๆที่เราได้ หนีไปทำตามความฝัน @อมก๋อย 
 
เชื่อว่า คงมีหลายๆคนเลยล่ะที่อยากแบบนี้ แต่ไม่มีโอกาส สำหรับเรา ถ้าไม่ได้ไปตอนนี้ ก็ไม่รู้ว่าอนาคตเราจะได้ไปทำตามความฝันของเราได้อีกเมื่อไหร่
 
ครูอาสา,ครูบนดอย นั้นเป็นความฝันของเรามาตั้งเราเด็กๆเลย แต่พอโตขึ้นมา ดันไม่ได้เรียนสายครู ก็ว่าแหละ ไม่ค่อยมีคนได้ทำตามความฝันหรอก แต่เราเชื่อนะ ไม่ว่าเราจะได้เรียนสายไหน
เราก็สามารถทำตามความฝันของเราได้เสมอ
>>ที่มาของกิจกรรมในครั้งนี้ เกิดจากเพื่อนในวิทยาลัยของเราเอง นางชอบไปเที่ยว นางชวนทุกคนว่านางอยากไปเป็นครูอาสามาก ช่วงนั้นเราฝึกงาน ก็ได้ยินเพื่อนมาเปรยๆไว้ ไอ้เราก็อยากไปนะ แต่งบไม่มี คิดไว้ล่ะ เรียนจบทำงานก่อนค่อยไปดีกว่าจนกระทั่งฝึกงานเสร็จ มีเวลาว่าง 1 เดือน นางก็มาถามเราถึงการเดินทางไปเชียงใหม่ (เราเคยนั่งไปเที่ยวเชียงใหม่) เราเลยสนใจขอตามไปด้วยเลยดีกว่า ไม่สนงบแล้ว คิดในใจแค่ว่า ถ้าไม่ตัดสินใจไปแล้วเมื่อไหร่จะได้ไปพร้อมล่ำลาที่บ้าน ว่าขอไปเป็นครูอาสา
แม่ : แล้วที่หนูเรียนอยู่ล่ะลูก หนูจะลาออกรึ??
เรา : เป็นครูอาสาเองแม่ 10 วัน
แม่ : โอเค แม่สนับสนุน
พ่อ : นี่มันหนีเที่ยวนี่หว่า?
เรา : ป๊าว...เขาเรียกว่าไปทำตามความฝันต่างหาก
น้อง : เจ้ต้องคิดถึงโซเซียลน่าดู หึหึ
พี่ : เอารูปมาฝากเยอะๆนะ
อาๆ : จะไปยังไงกับใคร เดินทางยังไงลำบากไหม @#%$$#!@!^ 
สุดท้ายก็ได้ไปล่ะนะ
ตารางเดินทางคร่าวๆ
Day 1ดินทางโดยรถไฟ จากกรุงเทพ – เชียงใหม่
Day 2ถึงตัวเมืองเชียงใหม่ ไปประตูเชียงใหม่ นั่งรถเมล์ฟ้าต่อ เชียงใหม่-ฮอด-อมก๋อย (ไปอมก๋อยมี 2 เที่ยว/วัน) ค้างคืนที่อมก๋อย
Day 3 เข้าตลาดซื้อของเตรียมขึ้นดอย
Day 4-9 อยู่บนดอย
Day 10 ลงดอยและมานอนค้างที่อมก๋อย
Day 11 ลงมาตัวเมืองเชียงใหม่ เที่ยวม่อนแจ่ม และถนนคนเดินเชียงใหม่
Day 12 ติดรถครูไปลงลำปาง เพื่อกลับกาญจนบุรี โดนรถทัวร์ บ. ศศนันท์ ทรานสปอร์ต
แทรกก่อน รีวิวนี้เน้นรูปนะจ้ะ ถ่ายด้วยกล้องโทรศัพท์มือถือ  รุ่น HTC Desire Eye อาจไม่สวยมาก แต่มาจากใจ จขกท. 
เอาล่ะเริ่มเดินทาง

                    
                    
















 
 จากนั้นครูก็มารับให้เราไปเดินตลาด ซื้อของเตรียมขึ้นดอยกัน คือแบบเลือกซื้อไม่ถูกหรอกนะ ว่าควรซื้ออะไรบ้าง ซื้อมั่วๆเลย แต่ก็เต็มรถได้เช่นกัน แบบว่า ซื้อเยอะไปไหม จะพอหรือขาดหรือป่าว กับอีก 10 วัน บนดอย

 
 



 ไร่ข้าวของคนบนดอย
หลังจากยืนหลังรถมา 3 ชั่วโมงกว่าๆก็ถึงหมู่บ้านห้วงบงแล้ว เด็กก็ออกมาหน้าบ้าน พร้อมพูด "สวัสดีค่ะครู" ระหว่างทาง บางทีเด็กก็วิ่งตามรถมา ช่วยขนของลง
 เป็นหมู้บ้านที่ไฟฟ้ายังไปไม่ถึง ชาวบ้านที่นี่ใช้ไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์จาก โซล่าเซลล์ ระบบประปาเป็นระบบประปาภูเขา อาบน้ำกลางแจ้ง

 บรรยากาศยามเย็น
 บรรยากาศตอนเช้า มีหมอกลง เล็กน้อยถึงมาก 
เช้าๆ รีบมาโรงเรียน มาตั้งแต่ครูยังไม่ตี่นเลย มาถึงก็ทำความสะอาดโรงเรียน รอเข้าแถวเคารพธงชาติ
 
หลังเข้าแถวเด็กๆก็แยกย้ายไปเรียน 
 เด็กๆที่นี่ชอบถ่ายรูป เห็นเราถือกล้องไม่ได้เลย วิ่งเข้าหากล้องกันค่ะ



 
 เด็นผู้หญิงก็หั่นผักไป  
เด็กผู้ชายก็สับหมูมา ใส่ลงหม้อ ใส่เส้น ใส่โปรตีนเกษตร
เสร็จแล้วววว น่ากินไหม
เด็กที่นี่นอนง่าย
นอนง่าย แต่กว่าจะนอนได้ ไม่ง่าย จับปูใส่กระด้ง  
วิ่งๆๆ ไปแล้วถอดชุดต่อแถว


เด็กๆมาช่วยให้กำลังใจ 

 แจกรองเท้า ค่ะอันนึ้เป็นรองเท้าพวกสวยๆงาม จำนวนไม่เยอะ ครูประจำที่เลยแจกเลย ให้เด็กลองใครใส่ได้ ให้เลย
ส่วนรองเท้าอื่นๆ ครูเค้าจะแยกเก็บไว้ ไม่ได้แจกพร่ำเพื่อ แจกในกรณีเด็กๆเก็บขยะในหมู่บ้านมาส่ง ก็จะได้รองเท้าใหม่ๆไป บางทีก็มีชาวบ้านอยากได้ก็เอาของมาแลกค่ะ
 
คิดถึงคนที่บ้าน
เด็กรู้นะคะ ว่าเราต้องการโทรหาที่บ้าน ถามทุกวันครูๆๆ จะไปหาสัญญาณโทรศัพท์ไหม เดี๋ยวพวกหนูพาไป
ทุกวัน เราก็ถามไปว่าไกลไหมลูก ไม่ไกล ไม่ไกล อ่ะป่ะ วันนี้วันเสา มีการเรียนการสอนแค่ครึ่งวัน ช่วงบ่ายเด็กเลยลากเราไปหาสัญญาณโทรศัพท์




เรานั่งโทรศัพท์ไป เด็กก็นั่งฟังอยู่ข้างๆ  พอดีเมื่อคืน นอนตากยุงยุงนี่กัดเต็มหน้า เต็มมือ(เพราะใส่แขนยาวนอน) เด็กถามด้วยความสงสัย ครูไปโดนอะไรมา และเอาแซมบัค มาทางที่โดยยุงกัดให้ 
เด็กๆที่นี่เขานิสัยดี พาเราขึ้นมาโทรศัพท์ เราก็เลย เปิดเน็ตเปิดการ์ตูนให้ แต่เน็ตกากอยู่ โหลดอยู่นานเลยล่ะ
เซลฟี่ ส่งไปให้ที่บ้านดู
ความสวยงามนะจุดที่มีสัญญาณโทรศัพท์ ได้เห็นถึงความพยายามเลยล่ะ

เจอเด็กๆแบกไม้กำลังเดินไปที่ไร่นาค่ะ ไม้ที่เด็กแบกไปนี่ ไว้ใช้ดักหนูที่มากินต้นข้าวที่นาค่ะ
 
ส่วนเด็กเล็กๆก็ทีสระว่ายน้ำของเด็กๆค่ะ
การสร้างบ้านพักหลังใหม่ เพื่อสำหรับให้คณะอาสาได้พักผ่อน
ชาวบ้านในหมู่บ้านมาช่วยกันสร้างค่ะ เสร็จลุล่วงภายใน 1 วัน
อีกวันครูก็พาเด็กทำระเบียงหน้าบ้านกันค่ะ
เด็กที่นี่ถึกมาก 555 ปีนต้นไม้ ไปหักกิ่งไม้เก็บเม็ดอะไรไม่รู้ มาให้ครูได้ชิม กัน
เด็กๆช่วยซักผ้าของครูค่ะ ครูไม่ได้ใช้แรงงานเด็กนะ แต่เด็กเขามีน้ำใจจริงๆค่ะ

ห้องสมุดของโรงเรียนค่ะ และบางครั้งก็จะที่พักของคณะอาสาค่ะ
รถของคุณทุกัง ที่มารับเราค่ะ 
นาขั้นบันไดสวยๆค่ะ คุณทุกังเขาจอดให้ถ่ายรูปวิวสวยๆค่ะ

