"ภูกระดึง" เป็นหนึ่งสถานที่ ที่ไม่มีใครไม่รู้จัก ..มันเป็นสถานที่ ที่กล่าวขานกันมาเป็นสิบๆปี ว่าเกิดมาทั้งทีต้องไปพิชิตภูกระดึง ตัวผมเองตั้งใจมานานแสนนานว่าจะไปให้ได้ซักครั้งหนึ่งในชีวิต และแล้ววันนั้นก็มาถึง

มันเป็นเรื่องราวที่แสนจะสนุกและมีความสุข ตั้งแต่วางแพลนจะไปเที่ยวที่ไหนดี ผมและสมาชิกชาวแก๊งค์ก็ได้ทำการโหวดภายในกรุ๊ปไลน์ว่าปีนี้เราไปไหนดี ซึ่งพวกเราส่วนใหญ่ เน้นเที่ยวสายทะเล นั่งรถไฟชิลๆ นอนแพบ้าง แต่ทริปเดินป่า ยังไม่มี เลยต้องเปิดโหวด โดยทำการให้สมาชิกเลือสถานที่ทริปปลายปี แต่ละคนก็เสนอมา ซึ่งรายชื่อสถานที่ท่องเที่ยวมี ภูกระดึง ภูชีฟ้า เขาล้อมหมวก ภูสอยดาว จากผลการโหวดดังกล่าวเราสรุปคะแนน ภูกระดึงได้แคนชนะแบบไม่เป็นเอกฉันท์..เกือบไม่ได้ไป 555

ผมและชาวเดอะแก๊งค์แพลนกันไปช่วงเดือนธันวาคม และได้วันเวลาที่พอเหมาะก็คือ 24 ธันวาคม 2559 เรากะว่าจะไปฉลองคริสมาสกันบนนั้นเลยทีเดียวและเมื่อตกลงวัน จำนวนคนพร้อมก็เข้าสู่วันเดินทาง..

23 ธันวาคม 2559 ผมและแฟนเดินทางจากจังหวัดเพชรบูรณ์เพราะว่าบ้านอยู่เพชรบูรณ์อยู่แล้ว ก็นั่งรถเมล์ไป บขสหล่มสักและจะไปเจอชาวแก๊งค์ที่ ขอนแก่น เพราะแต่ละคนอยู่คนละภาคของประเทศ ทั้งกาญนะจ๊ะบุรี นครศรีธรรมราช สุรินทร์ โคราช นครปฐม พวกเราเลยตกลงกันว่าเจอกันที่ ขอนแก่นเพราะน้องจะขับรถมาจากโคราช และกะว่าจะไปหาอะไรเย็นๆดื่มให้ชื่นใจแถว มข ซักหน่อย

และนี่ก็เป็นอาหารมื้อเที่ยงของผมเพื่อรอขึ้นรถไปขอนแก่น ผมจองรถทัวร์เชียงใหม่-ขอนแก่น ได้รถรอบบ่ายโมง พอดี รอ....จากนั้นได้ขึ้นรถเรียบร้อย รถก็ได้พาเราไป ตามเส้นทางเพื่อมุ่งหน้าสู่ขอนแก่น ซึ่งผ่านทั้งอุทยานแห่งชาติน้ำหนาว อำเภอชุมแพ และถึงจังหวัดขอนแก่น ผมก็ได้เจอกับน้องๆชาวแก๊งค์ และเราก็พักที่ขอนแก่นหนึ่งคืน เพื่อตอนเช้าเราจะขับรถไปรับน้องอีกคนที่สนามบินขอนแก่น และก็ขับไปอุทยานแห่งชาติภูกระดึงต่อไป คืนนี้พักนี่นะ 24 ธันวาคม 2559 เข้าสู่วันเดินทาง ผมและเดอะแก๊งค์บางส่วนจะขับรถไปรับน้องผู้หญิงอีกหนึ่งคน ที่สนามบินขอนแก่นและเราก็มุ่งหน้าสู่ ภูกระดึง และนี่คือชาวแก๊งค์ที่จะไปพิชิตภูกระดึงในครับ เราก็ขับรถกันไปเรื่อยจนใกล้เที่ยง ก่อนจะไปพิชิตศึกใหญ่เราก็ต้องเตรียมความพร้อมทางด้านร่างกายเลยแวะร้านก๋วยเตี๋ยวในตำนาน ที่น้องผมแนะนำว่าอร่อย ..อร่อยจริงๆด้วย เมื่อท้องอิ่มเราก็เตรียมตัวสู่ ภูกระดึง ความรู้สึกผมเมื่อถึงอุทยานหัวใจมันพองโต มีความสุขยังไงไม่รู้ 555 เรามาถึงที่ทำการอุทยานก็ประมาณเที่ยงนิดๆ ทำเรื่องแจ้งจำนวนคน ที่พักเรื่องเช่าเต๊นท์ ชั่งน้ำหนักกระเป๋าเพื่อจ้างลูกหาบ ..แนะนำว่าถ้าใครไม่อึดจึง จ้างลูกหาบดีกว่านะค้าบบ ^^ ทุกอย่างพร้อม ใจพร้อม กายพร้อม.. ลุย !!

และเมื่อเริ่มเดิน ความสุข สนุกสนาน เรื่องราว บทสนทนา เพื่อนร่วมชะตากรรม เพื่อนร่วมทาง เราก็เจอะเจอกันและทักทายให้กำลังใจกันตลอดทาง 

แต่ละคน ยังไหว มั้ย เราเข้าสู่ ซำแรก ที่ผมคิดว่า น่าจะเหนื่อยที่สุด 555 นั่นก็คือ..ซำ ....ซำ

ผมว่าซำแฮก มันเหนื่อยจริงๆนะ เล่นซะแทบเป็นเรา กว่าจะถึงเราก็พักหาน้ำเย็นๆดื่ม และพักขากันซักหน่อย

จากนั้นเราก็มุ่งหน้าสู่ ซำ ...ต่อไปและเราก็เดินไปเรื่อยๆ คุยไปเรื่อยเปื่อย ทักทานเพื่อนร่วมทางบ้าง พักบ้าง แต่ละคนใจยังสู้โว้ยยยเมื่อเดินไปเรื่อย น้องสาวคนสวยในแก๊งค์เริ่มมีอาการ ตะคิว ขึ้นขา ...555 มาแล้ววว เราก็ต้องเร่งทำเวลาเพื่อให้ทันก่อนพระอาทิตย์ตก เราจึงเร่งฝีเท้าเดินเร็วขึ้น และแล้วเราก็มาเจอพี่ลูกหาบคนหนึ่ง..สุดยอดดด และเมื่อเดินไปเรื่อยๆ เราก็ถึงทางวัดใจ ... และแร้วเราก็มาถึงหลังแป  ผ่านมาเกินครึ่งทางแร้วววว ..

 

แล้วเราก็มาถึงเต้นท์ที่พัก แจ้งรายละเอียดต่างๆ พักผ่อน หาข้าวกิน แต่สิ่งที่พีคที่สุด ยามค่ำคืนในฤดูหนาว นั้นก็คือการ อาบน้ำ มันเป็นอะไรที่ต้องพิสูจน์จริงๆ ผมก่อนอาบน้ำต้องใช้วิธี เกร็งตัว หลับตา นับ 3 2 1 อาบ ๆๆๆ  555 หนาวโคตรๆ 555

จากนั้นเราก็ไปหาข้าวกินกัน หาอะไรที่มันอุ่นท้อง จากนั้น ก็นอนพักผ่อนเพื่อต่อสู้ในวันต่อไป ..

25 ธันวาคม 2559 เข้าสู่วันพิชิตภูกระดึง เราแพลนจะไปทุกที่ บนภูให้ได้มากที่สุด..ยืดเส้นยืดสายซักหน่อย จากนั้นเราก็เดิน เดิน เดิน และ เดิน ต้องขอออกตัวก่อนว่า ชื่อสถานที่ผมก็จำไม่ค่อยได้แล้วนะครับแต่คิดว่าคนที่เคยไปคงจะจำสถานที่ และบรรยากาศได้ ก็เลยมีแต่รูปซะส่วนใหญ่จากนั้นเราก็เดินกันต่อ ..ไปเรื่อยๆๆ ใบ เมเปิ้ลสีกำลังแดงสวยงาม และเราก็เดินไปยังน้ำตกถ้ำใหญ่(ถูกมั้ยถ้าจำชื่อผิดขออภัยด้วยนะค้าบ)มาถึงแล้วว และมันก็สวยจริงๆด้วยแล้วเราก็เดินไปต่อ นะตอนนี้ความซวยมาเยือน เพราะว่าในแก๊งค์ของเราน้ำดื่มใกล้จะหมดแล้ว ซึ่งเรากำลังจะเดินไปผาเหยีบเมฆ ต่อไปซึ่งระยะทางไปผาเหยียบเมฆก็ไกลพอสมควร เราก็หาวิธีการฆ่าเวลาเพื่อลืมความเหน็ดเหนื่อย ก็เลยให้ทุกคนในแก๊งค์เล่าเหตุการณ์ที่เลิกกับแฟนคนแรก 5555 และมันก็ได้ผล พวกเราไม่เหน็ดเหนื่อยเลยเพราะตั้งใจฟังเรื่องๆที่มันสนุกๆ ดราม่า เศร้า ประมาณนั้น และเราก็เดินต่อไปเรื่อยๆ เพื่อจะหาน้ำและของกินเพราะ หิวแล้ววววววว !!!!!

และแล้วเราก็มาถึงสวรรค์ มันเป็นช่วงเวลาพิเศษที่สุดของชีวิตจริงๆ 555

พวกเราก็สั่งข้าว น้ำ อะไรทุกอย่างที่เจ้าของร้านแนะนำ สั่งหมด 555เมื่อท้องอิ่ม พักกันจนหายเหนื่อยเราก็ต้องรีบทำเวลาเพื่อไปผาหล่มสัก ทีนี้มีแรง มีน้ำ ลุย!! เดินมาเรื่อยๆจนใกล้ถึงผาหล่มสัก ก็พบกับ หินที่ยื่นออกไป เราก็ไปเก็บบรรยากาศซะหน่อยและเมื่อเก็บบรรยากาศเรียบร้อยเราก็รีบไปสู่เป้าหมายหลักของทริปนี้คือ ผาหล่มสัก ..เมื่อไปถึงคนเยอะมากๆๆๆ แต่ก็ต้องถ่ายภาพเป็บบรรยากาศ

เมื่อพระอาทิตย์ตก เราก็ต้องรีบกลับเพราะต้องเดินทางอีก หลายกิโล ระหว่างทางก็ต้องคิดเกมส์เพื่อฆ่าเวลา ต้องยอมรับว่าเกมส์ช่วยเราได้เยอะจริงๆ ไม่งั้น เฮ่อ!!!

เมื่อถึงที่พักก็ไม่ดึกถึงประมาณ สองทุ่มนิดๆ เราจึงรีบอาบน้ำและหาอะไรกินกันและพักผ่อนต่อ เพื่อจะเดินทางกลับในวันรุ่งขึ้น ขึ้นไปครั้งนี้ ผมไม่ได้ไปดูพระอาทิตย์จึงพลาดโอกาสดีๆไป แต่สัญญากับตัวเองไว้ว่าครั้งหน้ามาอีกไม่พลาดแน่นอน 26 ธันวาคม วันเดินทางกลับ เราตื่นนอนกันประมาณเจ็ดโมงเช้า และก็เตรียมเก็บของและจะลงจากภู เนื่องจากต้องรีบกลับบ้าน แต่ทำไปทำมากว่าจะลงก็เที่ยง 555 แต่ว่าครั้งนี้มีน้องคนนึงป่วย มีอาการ อาเจียน หมดแรง เพราะว่า...ไม่สบายย555แล้วเราก็ค่อยๆเดินลงมาเรื่อยๆ จนถึงด้านล่างกว่าจะถึงก็เกือบหกโมงเย็น   และแร้วเราก็พิชิตภูกระดึงได้สำเร็จจจ ดีใจโว้ยยย นอกจากความสุข มิตรภาพ กำลังใจ กล้ามขา สีผิว ความเหนื่อยล้า อีกหลากหลายความรู้สึก และสิ่งที่สำคัญทุกครั้งเมื่อเราไปเที่ยวแล้วสิ่งที่ต้องนำกลับมาจากสถานที่นั้น ก็คือ ความทรงจำและ ขยะ...

ปล1.. 1

ต้องขอขอบคุณชาวแก๊งค์ทุกคน

1 น้องแช้มป์และน้องผึ้ง คู่รักหวานแหวว ที่อนุรักษ์ธรรมชาติ แบกขยะจากด้านบน เพื่อพานำมาสู่ที่หมาย และยังเป็นสารถีขับรถพาเรามาเป้าหมายสำคัญของทริป

2 น้องแต้ว บุคคลที่ได้คำยกย่องสรรเสริญที่สุดของทริป จึงได้ชื่อว่า น้องกะแต้ว ผู้พิชิตยอดเขาภูกระดึง ...เป็นคนที่ก่อนเดินทางไม่ค่อยสบายไปหาหมอ แต่วันจริงเธอทำหน้าที่ได้ดีจริงๆ 555

3 น้องเจี๊ยบ สาวสวยของแก๊งค์เธอทำหน้าที่ได้เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ เกือบจะคว้ารางวัลได้ แต่มาพลาดในคืนวันสุดท้ายเพราะ...555

4น้องโบว์ สาวน้อยสุดแซ่บ พริกหนึ่งกำมือ มันเป็นทริปที่เธอมาปลดปล่อยความเศร้า เพราะอกหักจากแฟน มาครั้งนี้เธอได้ลืมเรื่องราวและปลดปล่อยความเศร้าไปได้จริงๆ

5 แฟนสาวของผม ..เราตกลงกันว่าเราจะหาทริปเดินป่าไปเรื่อยๆ จนกว่าจะไม่มีแรงเดินกัน ..555 สุดยอด

ปล 2 ภาพอีกหลายๆเหตุการณ์จบการรีวิว ที่แสนยาวนาน กว่าจะได้ทำนะค้าบบ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ 

ธรรมศาสตร์ จันทรัตน์