เกริ่นเรื่องก่อนเลยนะครับ ผมเป็นคนชอบเชียงใหม่อยู่แล้ว วาดฝันอยากไปอยู่เชียงใหม่ทำงานมาตกเย็นนั่งส่องแม่หญิงเวียงพิงค์ เสาร์อาทิตย์เที่ยวดอย มโนไปเรื่อยเปื่อย ก็เลยจัดกระเป๋าไปเลย แผนเผินนี่ไม่มีเตรียม กำหนดวันก็ยังไม่ได้คิดเลยครับ กะไปพอแค่ตังค์หมด ไปคิดเอากลางทาง
นี่คือสัมภาระของผมครับ มีอะไรก็ยัดลงไปให้หมด แม่นี่รู้ว่าจะไปเที่ยวเลยเอาถุงยามาให้ มีพาราฯ ยาธาตุ ยาดม ยาหม่อง เบตาดีน อีโน น้ำเกลือ พาสเตอร์แปะแผละ ถุงเบ้อเริ่มอะครับ ผมเลยแบ่งไว้หอเพื่อนที่กรุงเทพเอาไปแต่พาราฯ ยาดม ยาธาตุ อีโนกับน้ำเกลือนี่เอาไปอย่างละ 2 ซอง
วันที่หนึ่ง วันเดินทาง เช้าวันจันทร์ที่ 8 ธันวาคม 2557 ผมออกจากหอเพื่อนแถว ม.ธรรมศาสตร์ รังสิต ประมาณ 8 โมง ขึ้นคิวรถตู้ไปจตุจักร รถโคตรจะติด ขนาดบนทางด่วนยังติด ถึงจตุจักรก็ประมาณ 9 โมงครึ่ง ต่อ MRT ไปลงหัวลำโพงถึงประมาณ 10 โมงกว่าๆ
ผมนี่ก็รีบไปจองตั๋วรถไฟฟรีก่อนเลย ไล่ถามเค้าไปทั่วว่าจองยังไงเพราะไม่เคย จนได้มาแล้วก็ไปกินข้าว แล้วเดินไปเดินมาเล่นๆ สัก 11 กว่ารถไฟก็มาละครับ แต่มันออก 12.45 เลยถ่ายรูปเล่นไปเรื่อยเปื่อย (รูปตั๋วไม่มีนะครับ ผมลืมถ่าย หลังๆเอาไปเช็ดอะไรไม่รู้ เห็นมันเปื้อนเลยทิ้งไปเลย)
เวลารถไฟมาเทียบชานชาลาก็จะมีเจ้าหน้าที่ล้างทำความสะอาดครับ มันก็ดูสะอาดขึ้นมาบ้างนิดหน่อย
บรรยากาศในชานชาลาครับ มีบริการตัดผมด้วย ไม่รู้ฟรีไหม กะจะไปตัดสักหน่อยแต่กลัวเสียตังค์เดี๋ยวตังค์ไม่พอ
นี่คือบรรยากาศในรถไฟฟรีครับ ขบวน 109 ชานชาลาที่ 10 กรุงเทพฯ-เชียงใหม่ 12.45 - 04.05 น. 15 ชั่วโมง ผมต้องนั่งอยู่ในเนี้ย กลางวันโคตรจะร้อนกลางคืนก็โคตรจะหนาว คนยืนนี่เพรียบเลยครับ เจ๊คนข้างหน้าผมนี่บอกว่าป้าเข่าไม่ค่อยดีขอยืดขาหน่อย ผมก็ด้วยความใจนักเลงเลยบอกไปอย่างห้าวหาญว่า “ได้ครับ” ขานี่แทบจะพาดตักผมเลยทีเดียว แล้วก็มีเด็กน้อยนั่งข้างเจ๊เค้า ข้างหน้าผมแหละครับ กินขนมเสร็จจะล้างมือ ผมก็เปิดกระจกให้ล้างมือ ผมเริ่มตะหงิดๆในใจว่าผมพลาดอะไรไปหรือเปล่า สักพักก็ได้เรื่องเลยครับ เด็กล้างมือนอกหน้าต่าง รถไฟมันวิ่งอย่างเร็ว น้ำนี่กระแทกหน้ากับตัวผมเต็มๆ ฮากันซะอีก ด้วยความใจนักเลงอีกแล้วครับ ได้แต่ยิ้มแล้วหัวเราะ คิคิ
บรรยากาศวิวกลางทางครับ ติดมืดไปหน่อยไม่กล้าเปิดนานวัดแสงนาน กล้องผมมัน mirrorless กินแบตโคตรรรร พอเย็นๆก็กินข้าว ซื้อข้าวกินในรถ ไม่ต้องห่วงครับอาหารการกิน ข้าวปลาอาหารน้ำดื่มมีเดินขายตลอดทาง เรียกได้ว่าขายกันแบบมาราธอน เดินขายกันตั้งแต่บ่ายยันมืด แต่ราคาค่อนข้างแพงอยู่ครับ พอเริ่มมืดแค่นั้นแหละครับความเย็นเริ่มมานิดๆ แต่แมลงจัดเต็ม ผมไม่รู้ว่าผมคันเพราะแมลงหรือเพราะผมไม่ได้อาบน้ำ แต่คันจริงๆ จะเกาก็เกรงใจเพื่อนร่วมทาง เด็กเห็นแล้วเลียนแบบมันจะไม่ดี พอรถไฟวิ่งเลยอุตรดิตถ์มาอากาศเริ่มหนาวละครับ ปิดหน้าต่างก็ยังหนาว