ดอยหลวงเชียงดาว -แม่ตะมาน

ดอยหลวงเชียงดาว . แม่ตะมาน

สวัสดีค่ะ มิตรรักแฟนเพลงทุกท่าน (มีกับเขาด้วยหรอ?)

ณ วันนั้น ตัวหนังสือเด้งๆผ่านช่องแชท ในเฟสบุ๊ค เด้งขึ้นมา เอ้ย ตกลงยังไปอยู่ไหมเนี่ยดอยหลวงเชียงดาว นายผู้ชายท่านหนึ่ง นามว่าโอม ได้มาถามหลังจากคุยกันเอาไว้หลายทริป จากใกล้กรุงยันทริปนอกโลก ไม่ได้ไปกับนางซักทริป วันเวลาหมุนเวียนมาบรรจบถึงเวลาซักที ... เออๆไปดิๆๆ ไปวันไหนต้องเตรียมไรบ้าง .... สรุปเราต้องโทรไปจองวันเข้า จองลูกหาบ จองรถ4WD กับทางเขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าเชียงดาวเอาไว้ก่อน และแล้ว เราเลยจัดการโทรไปจองเรียบร้อยเสร็จสรรพ พวกเรานอนเชียงดาว สามวันสองคืน แล้วแพลนว่าจะไปเที่ยวแม่ตะมานต่อ สมาชิกทั้งหมด 10 คน ขึ้นรถจากกรุงเทพ ไปเจ็ดคน เจอที่เชียงใหม่อีกสาม วันเดินทางมาถึง ตื่นเต้นชะมัดดดด ชะเองเอย

แต่ด้วยคนขับรถตู้เป็นสมาชิกในการเดินเขาเดินดอยในครั้งนี้ด้วย เลยได้เดินทางตอนกลางวันเพื่อไม่ให้คนขับเหนื่อยมาก มีเวลาพักผ่อนคืนหนึ่ง เราเลยโทรจองโรงแรม เอาไว้เป็น โฮสเทล ชื่อ oxoxtel จองห้องรวมเป็นเตียงสองชั้น ห้อง1 นอนได้ 6 คน เรามาถึงประมาณ บ่ายสี่โมงกว่า ๆ

และโชคดีที่เรามาวันเสาร์ เพราะหน้าโฮสเทลมีถนนคนเดินด้วย คือดี ถนนคนเดินวัวลาย ใกล้กับประตูเมืองเชียงใหม่ คนเยอะมาก ตอนเราเดินประมาณ 5 โมงเย็นคนยังไม่เยอะ เดินดินไปเรื่อยๆ พอจะเดินกลับมาเริ่มค่ำ คนเยอะมากกกก แทบจะไม่ได้ดูของขายกันเลยทีเดียว

ตกดึกรีบอาบน้ำนอนเพราะต้องออกแต่เช้า ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตีสาม เพื่อที่จะไปรับน้องสองคน แล้วเฮียพี่กอล์ฟที่อาเขตที่ตามมาสมทบจากรุงเทพ พร้อมซื้อเสบียง เตรียมทุกอย่างขึ้นดอย ลุยยยยยยยยย

ตื่นเช้ามา พี่ที่โฮสเทลใจดีเตรียมอาหารเช้าให้ เพราะเราออกเช้าเกินครัวยังไม่เปิด น่ารัก ^^

ซื้อของทุกอย่างเรียบร้อย ไปรับคนเพิ่ม จำนวนสิบคนพอดีเป๊ะ ไม่ขาดไม่เกิน พวกเรา ขับรถตาม google maps มาเรื่อยๆ เรื่อยๆ และเรื่อยๆ จนถึงจุดหมายปลายทาง ติดต่อพี่เจ้าหน้าที่ ตามที่จองลูกหาบ กับ รถ 4WD ลงที่เส้นทางปางวัว ....... แพ็คของส่งลูกหาบ รัววววว

เริ่มแล้ววววว มีคนบอกโหด ก็แอบเตรียมตัวและใจมาบ้างแล้ว แต่จากที่ขึ้นมา สามสี่ดอย หวังว่าขาคงไม่งอแง

ระหว่างทาง

ผ่านมาได้ครึ่งทาง ฉันมาทำอะไรที่นี่..... มันขึ้นอย่างดียวเลยคับพี่น้อง เนินลงแทบจะไม่มี โอเอ็มจี มาก เดินลากขาแบบเนิบๆ มองเห็นดอกพญาเสือโคร่งอยู่ลิบๆ เร่งเดินต่อไปปปปปป

มาดูใกล้ๆมาๆๆๆๆ

ไปต่อ

และแล้วก็ถึงเวลาอันควร ถึงแล้วโว้ยตะโกนดังๆ แล้วรีบวิ่งหาจับจองพื้นที่ กางเต้นกัน

กางเสร็จ ขอนั่งพักแปป เราแบ่งสองกลุ่ม ใครไม่ขึ้นจุดชมวิววันนี้อยู่ทำอาหารนะฮับ ว่าแล้วก็ลงมือละเลงฝีมือแม่ครัวแปป

พ่อครัวก็มี

จากนั้นก็แบ่งส่วนหนึ่งไว้ให้คนที่ขึ้นไปชมวิวเบื้องบน เราก็กินกันไปก่อน กินเสร็จอากาศเย็นยะเยือก เริ่มมาประทะตัว ต้องรีบวิ่งไปเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า น้ำไม่มีอาบ แต่วินาทีนั้นถึงมีน้ำอาบก็คงไม่อาบชัวร์ 5555 หนาววุ้ย

แสงสีส้มของพระอาทิตเริ่มเข้มขึ้นเรื่อยๆ บ่งบอกถึงความมืดที่กำลังจะมาเยือน วันนี้แสงพระอาทิตย์เรียกได้ว่าระเบิดระเบอมาก คนบนจุดชมวิวคงฟิน เดี๋ยวเราไปพรุ่งนี้อย่านอยๆๆๆ

ความมืดคืบคลานเข้ามา แสงขาวๆเม็ดเล็กๆบนฟ้าเริ่มเปล่งแสงแข่งกัน โอเอ็มจีอีกแล้ว ดาวเยอะมากกกกก น้ำตาจะไหล

ทริปนี้ส่วนมากเรามีแต่คนชอบถ่ายภาพมาด้วยช่างภาพสายฟรีแลนซ์ แต่สายเทพๆเขาขึ้นไปถ่ายจุดชมวิว พวกเราข้างล่างเลยลองผิดลองถูกถ่ายดาวเล่นๆมา

หนาวไม่ไหวแล้ว ขอตัวไปนอน ตั้งนาฬิกาปลุกพร้อมไปกิ่วลมพรุ่งนี้เช้า

เสียงนาฬิกาปลุกดังสนั่นหวั่นไหว เพราะเกือบทุกเต้นได้ยินแต่เสียงนาฬิกาปลุก ทั้งคืนก็แทบจะนอนไม่หลับ หนาว สั่นไปหม๊ดดด วันนี้เปลี่ยนกันคนที่ไม่ไปกิ่วลมทำกับข้าว

ทางมืดๆพร้อมกับแสงส่องทาง ค่อยๆเดินไป ทางขึ้นแบบชันมาก เช้านี้แทบจะอ้วกกลางทาง อากาศดูที่เสาตั้งองศาของลูกหาบ อยู่ที่ 0 องศาเบาๆ หนาวเหน็บเหลือเกิน พี่ชายยยยย แต่ก็ขึ้นไปถึง ถึงจุดหมายเห็นผู้คนรอชมพระอาทิตย์ก็เยอะพอสมควร แสงเหลืองๆส้มๆกำลังโผล่พ้นผ่านความมืดมาโน่นแล้ว แต่วันนี้โชคไม่ค่อยเข้าข้างทะเลหมอกไม่มีแถมเมฆบังพระอาทิตย์หมด

พระอาทิตย์ขึ้นแล้วก็ขอถ่ายรูปเดินเล่นบนกิ่วแปปๆ

เห็นหลายกลุ่มทยอยกันลงไป เราชิว จนถึง สิบโมง พอเช้ามาเห็นทางหู้ยยย โหดอ่ะ กลางคืนไม่เห็นข้างทางเลยเฉยๆ

พอลงมาถึงเต้น กินข้าว มีคนทำไว้ให้กินแล้ว แล้วก็ชำระล้างร่างกาย ด้วยทิชชู่เปียก ต้องเตรียมไปเยอะๆนะ มันช่วยได้เยอะ จากนั้นเวลาที่เหลือ นอนนนนนนน เก็บแรงไว้ปืนจุดชมวิว

เวลา ประมาณบ่ายสามโมง ต้องเตีรยมทำอาหาร เพราะสี่โมงเย็นเไปจุดชมวิวกันต่อ ลงมาค่อยมากินกัน

อาหารทำเสร็จ เตรียมอุปกรณ์ ปีนนนน

ทุลักทุเลกันพอสมควร ชันไปอีกกก

ขอพักแปป

อีกนิดดดดด

พอถึงจุดชมวิวเท่านั้นรีบจับธงเลยฮับ 5555

ทุกสิ่งดูสวยงาม ดั่งภาพในฝัน โอ้วววว พระเจ้า ฉันมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร

นั่งดูพระอาทิตย์ตก รอแสงสีส้มเคลื่อนผ่านหมู่เมฆอย่างช้าๆ ดวงอาทิตย์ระขอบภูเขา กระจายเรืองแสงเป็นสีชมพู ตัดสลับสีส้ม ดวงอาทิตย์คล้อยต่ำลง โดนภูเขาบังจนมิด

แสงสีดำเริ่มเคลื่อนมาทับดวงอาทิตย์จนมืดสนิท ทำให้เหล่าดาวเม็ดเล็กเม็ดน้อย แย่งชิงคอยส่องประกายแสง อวดโฉมกันน่าดู

ขึ้นทางไหนกลับทางนั้นมืดแล้วววววว นอนหลับฝันดี

ณ เวลาเช้า หนาวเหน็บกว่าทุกวัน - 2 องศา เจอแม่คะนิ้ง

หนาวสุดขั้วหัวใจกันเลยทีเดียว เราเริ่มทยอยกันเก็บของ ลูกหาบมาช่วยเก็บเต้นท์ จะต้องลงกันแล้ว ในระหว่างทางลงไม่ได้มีการเก็บภาพแต่อย่างได วิ่งลงอย่าเดียว เราใช้เวลาลง 1 ชั่วโมง 40 นาที ในการลงเขา