ทุกครั้งก่อนจะถึงวันหยุดยาวหลายๆวัน สิ่งที่ผมจะต้องสำรวจมีอยู่ 3 อย่าง คือ 1.เงินในกระเป๋า 2.สถานที่ที่อยากไป 3.เพื่อนร่วมเดินทาง ถ้ามีพร้อมแค่ข้อ 1 กับ 2 ผมก็พร้อมเดินทางได้เสมอแต่ถ้ามีข้อ 3 ด้วยก็จะดีกว่าอย่างน้อยก็มีเพื่อนร่วมเดินทางจะได้ไม่รู้สึกเหงา (ถึงมีเพื่อนร่วมทางบางทีก็ยังรู้สึกเหงาอยู่ดี 555) จริงๆแล้วผมอยากจะให้มีอีกข้อนึงเป็นข้อ 4.คนรู้ใจ แต่ยอมรับว่าเป็นเรื่องยากเสียจริงๆเลยตัดออกไปเหลือแค่ 3 ข้อน่าจะดีกว่า
        20-22 พฤษภาคม 2559 หยุดยาว 3 วันก็เป็นอีกหนึ่งครั้งที่ตัดสินใจออกเดินทางเพราะสำรวจข้อมูลจากด้านบนแล้วมีครบทั้ง 3 ข้อ (ข้อ 4 ก็ยังขาดเหมือนเดิม) ผมและคณะมนุษย์ร่อนเร่แบกเป้เดินทางเลือกจุดหมายปลายทางคือ “จังหวัดประจวบคีรีขันธ์” พร้อมแล้วก็ไปกันเลยครับ

       ออกเดินทางตั้งแต่ 9.00 น.คาดหวังว่าจะรีบไปให้ถึงถ้ำพระยานคร ที่อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ให้เร็วที่สุด แต่ก็ไม่เป็นดังหวังเพราะเป็นหยุดยาว 3 วันนี้จึงมีนักเดินทางมุ่งหน้าออกต่างจังหวัดทางภาคใต้เป็นจำนวนมากก็ปัญหาเดิมๆระดับชาติแหละครับ “รถติด” กว่าไปถึงถ้ำพระยานครก็ประมาณ 15.00 น. ขับมาเรื่อยแวะมาเรื่อยครับ เพราะรถ Honda CRV พาหนะเดินทางทริปนี้ดันเกิดเหตุระบบแก๊สมีปัญหา สุดท้ายต้องเปลี่ยนมาขับน้ำมันแทน

      ซื้อตั๋วขึ้นเรือนั่งไปลงฝั่งทางด้านหน้าทางขึ้นถ้ำพระยานครและเดินเท้าขึ้นเขาต่อไปอีกประมาณ 430 เมตร และระยะความสูงของเขา 130 เมตร ค่าเหมาเรือ 400 บาท ค่าเข้าชมถ้ำอีกคนละ 40 บาท เราไปกัน 5 คน เบ็ดเสร็จจ่ายไป 600 บาท นั่งเรือประมาณ 10 นาทีก็ถึงฝั่ง

          ทริปนี้เราไม่มีไกด์สาวเหมือนทริปก่อนหน้านี้ที่จังหวัดอุบลราชธานี ดังนั้นราต้องอาศัยข้อมูลจาก Google บ้างถามคนในพื้นที่บ้างก็ถือเป็นการเพิ่มสีสันในการเดินทางให้มีเรื่องคอยลุ้นตลอดการเดินทางว่าจะไปถูกไหม จะหลงทางไหม

        สำหรับทริปนี้ถ้าจะมีเหตุการณ์อะไรประทับใจที่สุดคงจะไม่พ้นในเรื่องของความเด็ดเดี่ยวใจสู้ของน้องลิต (คนใส่เสื้อสีส้ม) ซึ่งน้องเป็นผู้พิการทางขา เดินขึ้นเขาอาจจะไม่สะดวกเท่าไหร่แต่ทริปนี้น้องขอวัดใจเดินขึ้นเขาด้วย ยกนิ้วให้ในความพยายามของน้องเลยครับ

      เนื่องจากวันนี้เรามาถึงถ้ำพระยานครช่วงเย็นๆแล้วบวกกับสภาพอากาศครึ้มๆเหมือนฝนจะตกทำให้บรรยากาศภายในถ้ำดูจะอึมครึม แสงสว่างน้อย ทำให้ยากต่อการถ่ายรูปให้ดูสวย บวกกับฝีมือถ่ายรูปของผมยังเป็นมือสมัครเล่นภาพเลยออกมาไม่ถูกใจสักเท่าไหร่

       หลังจากเดินชมบรรยากาศภายในถ้ำได้สักพักก็ต้องรีบลงเขากลับมาเพื่อขึ้นฝั่งเพราะดูแล้วเหมือนว่าฝนกำลังจะตก ด้วยความเหน็ดเหนื่อยทุกคนจงลงมติว่าแวะกินข้าวก่อนแล้วค่อยกลับขึ้นฝั่ง  สั่งผัดกระเพาหมูไข่ดาว 5 คน 5 จานหมือนกันหมดจะได้ทำเสร็จไวๆ หิวแล้ว น่าจะเป็นเมนูผัดกระเพาที่อร่อยที่สุดที่เคยกินมา

        หลังจากเติมพลังแล้วก็รีบติดต่อเจ้าหน้าที่ให้โทรตามเรือมารับเพื่อรีบกลับเพราะฝนกำลังจะมา ขึ้นเรือได้สักพักฝนก็ลงเม็ดแต่ยังดีไม่ตกหนักมากเท่าไหร่ ไม่ยังงั้นทั้งกล้อง ทั้งโทรศัพท์ ต้องมีพังกันบ้างแหล่ะ เพราะไม่รู้จะเอาหลบฝนยังไงเพราะไม่เตรียมอุปกรณ์กันเปียกมาเลย

      พอขึ้นฝั่งมาก็ไปนั่งพักในศาลาริมทะเล จากนั้นก็เดินทางไปต่อทีแรกเราตั้งใจว่าจะไปกางเต้นท์ที่หาดสามพระยา ซึ่งอยู่ในพื้นที่อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอดไม่ไกลจากถ้ำพระยานครมากนัก แต่ด้วยความที่ไม่มีใครรู้เส้นทางจึงขับรถหลงย้อนกลับไปทางเดิมตั้งหลายกิโลเมตร กว่าจะไปถึงหาดสามพระยาเริ่มมืดแล้วบวกกับมีฝนตกมาเรื่อยๆ จึงตัดสินใจเปลี่ยนแผนกลับไปหารีสอร์ทแถวๆถ้ำพระยานคร โทรเช็คแล้วมีห้องว่างราคา 800 นอนได้ 5 คน เราเลือกพักที่รีสอร์ทชื่อเทพสุนี

          เป็นรีสอร์ทที่อยู่ท่ามกลางหุบเขาทำให้สัญญาณโทรศัพท์ไม่ดีเท่าที่ควร สัญญาณอินเตอร์เน็ต 3G ก็ช้าตามไปด้วย จริงๆแล้วที่รีสอร์ทมีสัญญาณ WiFi ให้ใช้ฟรีนะครับแต่ไม่มีใครรู้ฝืนเล่นเน็ต 3G อยู่ตั้งนาน
         เจ้าของรีสอร์ทเองก็เป็นเจ้าหน้าที่ทำงานอยู่ที่ถ้ำพระยานครด้วย เขาบอกเขาจำน้องลิตได้ว่าเห็นเดินขึ้นเขา พี่เขาก็เข้ามาสอบถามว่ามีหมอนผ้าห่มพอไหม ถ้าไม่พอไปเอามาเพิ่ม ขอบคุณนะครับแต่ลืมไม่ได้ถามชื่อไม่ได้ถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก
         มีปาร์ตี้กันนิดหน่อยตามประสาคนคอเดียวกัน เหนื่อย อาบน้ำ พักผ่อนเก็บแรงไว้ไปต่อเขาล้อมหมวก ราตรีสวัสดิ์ (เสียงเสืออีกตัวที่เคยคำรามที่อุบลราชธานีมันตามมาถึงประจวบคีรีขันธ์เลยเหรอเนี่ย)