ครั้งหนึ่งของชีวิต ลูกก้มลงกราบ พ่อหลวง

ในราชอาณาจักรสยามประเทศ เกิดความสูญเสีย อันยิ่งใหญ่ สำหรับข้าพเจ้า กระทบไปยังห่วงหัวใจเดินทางไปไกลออกไป อยู่นอกเหวหลุมอวกาศ หายใจไม่ออก น้ำนองหน้า เเล้วใจก็ตกกระเเทก ความทรงจำที่มีต่อพระองค์วนเวียนในความทรงจำหาที่สุดไม่ได้  พร้อมด้วยความเศร้าโศกของพี่น้องผองชาวไทย ที่มองผ่าน Live ของ facebook เป็นระยะ

ครั้งที่มีข่าวน้องยังอยู่ที่ เบลเยี่ยม เป็นอาทิตย์ที่จะต้องกลับเมืองไทยพอดี น้องได้รับข้อความจากเพื่อนต่างชาติแสดงความเสียใจ ต่อการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ครั้งนี้ เป็นจำนวนมากเเละตั้งเเต่นั้นตั้งจิต ว่าจะต้องเดินทางเข้าไปสักการะ พ่อหลวง พระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศ ขอซักครั้งในชีวิตนี้ 

วัน พฤหัสบดี ที่ 12 มกราคม 2560

มี่:หนูทำอะไรวันนี้ มีงานไหม

น้อง: ลูกค้ายกเลิกประชุมเช้าคะมี่ คงทำงานต่อที่บ้าน 

มี่: มี่จะเข้าวัง ไปไหม

น้อง: ไปคะ โทรยกเลิกงานเเละเลื่อนทุกอย่างภายในหนึ่งชั่วโมง อาบน้ำเเต่งตัว

จุดนัดพบที่โรงเเรมโรยัล รัตนโกสินทร์ คะ เที่ยงครึ่ง ก็ถ่ายรูปด้วยความดีใจที่หาเวลาชนกันพอดีคะ จะได้ไหว้พ่อหลวงด้วยกันคะ จริงๆทุกคนคงจะบอกว่าทำไมไม่สำรวม ไม่รู้สึกเสียใจ น้องเสียใจคะ เสียใจมาเเล้ว เเต่เราเสียใจมาพอเเล้วคะ เราจะต้องทำหน้าที่ต่อไป ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น พ่อหลวงคงจะเสียใจที่เรามัวเเต่เศร้าโศก เเละไม่ทำหน้าที่ของตน คนเราเสียใจได้เเต่เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันในเเบบที่ดีที่สุดของเรา น้องได้เลือกที่จะมีความสุขเเล้ว มามีความสุขด้วยกันคะ ตอนนี้น้องดีใจ เเละปิติที่จะได้เข้าไปกราบพ่อหลวงคะ 

ลูกคณะ มี่ (เเม่ทูนหัวของน้องเอง)พี่หญิง ลุงยนต์ (คุณพ่อพี่หญิง) เเละน้อง รูปนี้หลังคุณลุงยนต์คะ

รถรับส่งที่ทาง กรุงเทพ จัดไว้ให้คะ เเจกมันนึ่งในเเถวคะ เผื่อใคร ยังไม่ได้ทานอะไรมา ไม่ต้องเกรงใจนะคะ ถ้าหิวเราก็กินได้ เพราะอีกหลายชั่วโมง คนให้อยากให้อยู่เเล้ว ช่วยเหลือซึ่งกันเเหละกันคะ เป็นภาพที่น่ารักมาก ความเป้นไทย ของเรา ความมีน้ำใจคะ

เเถวคะ อีกไกล กว่าเราจะได้นั่งในเต็นคะ

มีแอปเปิลฟรีคะ ตอนน้องไปเป็นเวลากลางวันพอดีคะ น้องกะมี่คะ น้องเข้าเเถว หน้า 4 คนคะ ตอน บ่ายโมงคะ พบปะคนรอบๆน่ารักมาก ทุกคนมาด้วยใจจริงๆ เเถวยาวถึงหน้าทางเข้าประตูของพระบรมราชวังเลยคะ วันนี้เป็นวันพฤหัสบดี เเละเป็นวันพระ พระจันทร์เต็มดวง คนเยอะมากเลย เเต่เราไม่หวั่นคะ  หนึ่งชั่วโมงกว่าๆเรามานั่งกันในเต็น  เเถว ก 3 คะ มีไปจนถึง ซ เลยละคะ ตามลำดับ ขอถ่ายรูปกับพี่หญิงคะ ด้วยอารมณ์เบิกบานใจ วันนี้อากาศค่อนข้างมีเเดดร้อน เเต่ไม่ร้อนมากคะ ถึงตอนนี้เมื่อทุกคนรู้ตำเเหน่งที่นั่งตัวเองเเล้วอยากไปทำอะไรก็ลุกได้คะ เเต่เเนะนำให้ทิ้งกระเป๋าหรือถุงหรือ หนังสือที่ไม่ได้อ่านวางจองไว้ที่เก้าอี้คะ 

เราตกลงกันจะเดินไป พิพิธฑภัณฑสถานเเห่งชาติ พระนคร คะ หรือ National Museam Of Bangkok คะ

ใคร ทัน ตี่จับ บ้าง เราทันนะ น้องๆมาถ่ายรูปอะไรไม่รู้คะ เเต่น่ารักมาก

เราเข้าไปดูในส่วนของโบราณ ปฎิมากรรม จากที่ต่างๆในยุคต่างๆ ประวัติเเละที่มาที่ไป ตำหนักเเดง โรงราชรถ พระที่นั่งพุทไธสวรรย์ เเละนมัสการพระพุทธสิหิงค์

บริเวณของพิพิธภัณฑสถานเเห่งชาติ พระนคร เปิดให้เข้าฟรี โดยเฉพาะ โรงราชรถ เราไม่ได้เห็นง่ายๆเเบบนี้นะคะ รีบไปดูกันนะ จะปิดในสิ้นเดือนนี้เเล้วนะคะ เปิดให้ดูอย่างใกล้ชิด เป็นบุญตามาก เเละยังมีประวัติ พร้อมหนังสือเพื่อให้ความรู้ มีจำนวนจำกัดนะ

เราใช้เวลาอยู่ที่นี่จนถึง 5 โมงเย็นคะ เดินกลับไปตรงเต็นที่นั่ง เเละหาอาหารเย็นคะ

หนังสือนะคะ น้องไม่ได้ถ่ายรูปมานะคะ น้องคิดว่าเราควรจะไปดูกันให้เห็นกับตามากกว่าคะ มันเป็นบุญเป็นกุศลของเราเองคะ

ถ่ายรูปรวมหน่อยนะคะ อากาศดีมาก มีเเดดคะ  น้องลุกออกไปเข้าห้องน้ำกับมี่คะ มีข้าวมาเเจก น้ำ ม่าม่า กาเเฟ ไม่ขาด มีการปฐมพยาบาลเรียบร้อย รองรับคะ ไม่ต้องห่วงนะคะ ถ้าใครอยากเดินทางมา รับรองสะอาดคะ เเต่ทุกคนต้องรักษาความสะอาดช่วยกันนะคะ เริ่มจากเเค่ใต้ที่เก้าอี้ตัวเองคะ  ทุกคนรอคะ ไม่มีใครบ่นเลย ที่เห็นคือพูดคุย ถามไถ่ว่ามาจากไหน มายังไง สบายดีไหม อะไรประมาณนี้คะ ไม่มีใครอารมณ์ บูดเลย มีเสียงหัวเราะยิ้มเเย้ม เสียงคุยกัน รู้สึกปลื้มใจมากเลยคะ เราเรียกให้ลุกขึ้นคะ ตอนประมาณสองทุ่มกว่าๆเกือบสามทุ่มเเล้วคะ เพื่อไปยังอีกเต็นคะ ต่อเเถวยืนรอ นั่งรอคะ ตอนนี้ค่อนข้างเร็วคะ เเล้วเเถวเราก็เข้ามาในวังเเล้วคะ เเถวก็ขยับเรื่อยๆ วิวสวยมากๆ พระจันทร์เต็มดวงคะ  หลับตายืนคะ ชื่นใจที่เข้ามา ใกล้ได้กราบพ่อหลวงเเล้วคะ ถ่ายรูปกับพี่หญิงคะ นั่งรอคะ สลับกับยืนรอคะ เสียงพระสวดพระอภิธรรม เเละได้ยินเสียงวงประโคม ด้วยคะ มันทำให้เรายิ่งสำนึกในบุญคุณของแผ่นดิน เหนือหัว ประเทศไทยเรางดงามมากๆ ใกล้เเล้วคะ เเละน้องได้กราบพ่อหลวงเเล้ว เพียงเวลาไม่นาน แต่เป็นเวลาที่ยิ่งใหญ่ มีคุณค่าเเก่จิต เเก่ใจน้องมากคะ 

ผ่านจากตรงนี้ไปไม่สามารถบันทึกภาพได้เเล้วคะ  น้องอยากชวนทุกคนนะคะ สละเวลาเเค่ไม่กี่ชั่วโมง น้องใช้เวลาทั้งหมด 9 ชั่วโมงเต็มคะ บ่ายโมงถึง สี่ทุ่มคะ

วันนี้ทุกคน มีความสุขมาก เลยพามี่กะลุงยนต์ไปมนต์นมสดคะ ให้ชื่นใจ เติมเเรงก่อนกลับบ้านกัน ต้องของคุณ มอเตอร์ไซค์จิต อาสาคะ ที่สละเวลาส่วนตัวมาอำนวยความสะดวกให้กับทุกคน

อยากให้มากรอบพ่อคะ คุณจะรู้ว่าคุณโชคดีเเค่ไหนที่เกิดบนแผ่นดินไทยแห่งนี้ ขอให้ทุกคนมีความสุข พอเพียง พอใจ