คำบรรยายภาพ
.. ระหว่างมานั่งกินข้าวในบรรยากาศเก่า ๆ ก็ชวนให้คิดและถึงอดีต .. อยู่ ๆ ก็มีขบวนรถไฟลงใต้วิ่งผ่านไป .. คนเรานี่ก็นะมักชอบมีความหลังกับสิ่งต่าง ๆ ไปเรื่อย .. อดีตก็คืออดีต จบแล้วก็จบไป เหลือไว้ก็เพียงแต่มิตรภาพที่มีให้กัน .. อะไรที่น่าจดจำก็ระลึกไว้ อะไรที่ไม่น่าอภิรมย์นักก็ปล่อยมันไปตามกาลเวลา .. ถือโทษโกรธเคืองกันก็รังแต่จะหมองใจตัวไปก็เท่านั้น .. เรายังไม่รู้จะมีชีวิตถึงวันพรุ่งหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลย .. จดจำไว้แต่สิ่งสวยงามพอแล้ว
ความคิดเห็น