ดอยอ่างขาง...ไปแล้ว...ไปอีก

 ประวัติที่น่าสนใจ

           สืบเนื่องจากพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช พร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ได้เสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมราษฎรที่หมู่บ้านผักไผ่ และได้เสด็จผ่านบริเวณดอยอ่างขาง ทรงทอดพระเนตรเห็นว่าชาวเขาส่วนใหญ่ที่ปลูกฝิ่นแต่ยังยากจน  และยังทำลายทรัพยากรป่าไม้ ต้นน้ำ ลำธาร  และทรงทราบว่าที่สถานีทดลองไม้ผลเมืองหนาวของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ได้ทดลองวิธีติดตา ต่อกิ่งกับท้อฝรั่ง จึงสละพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์จำนวน 1,500 บาท เพื่อซื้อที่ดินและไร่จากชาวเขาในบริเวณดอยอ่างขางส่วนหนึ่ง จากนั้นจึงโปรดเกล้าฯ ตั้งโครงการหลวงขึ้นเป็นโครงการส่วนพระองค์ เมื่อ พ.ศ. 2512  ซึ่งต่อมาได้พระราชทานนามว่า “สถานีเกษตรหลวงอ่างขาง”    (ข้อมูลจากhttp://www.angkhangstation.com

        ใครชอบธรรมชาติที่สวยงาม ดอกไม้นาๆพันธุ์ ผลไม้เมืองหนาวที่อร่อย บรรยากาศดีตลอดปี ไปที่นี่แล้วรับรองอยากไปอีก ไปครั้งเดียวไม่พอ (ยังอยากไปหน้าฝนอยู่นะ)

          ดอยอ่างขาง ห่างจากตัวเหมืองเชียงใหม่ ประมาณ 160 กิโลเมตร ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมง ไปมาสะดวกสบาย มีทั้งรถตู้ และรถโดยสารประจำทาง ปลายทางอ.ฝาง เราไปขึ้นรถที่สถานีช้างเผือก เส้นทางที่ไปดอยอ่างขาง ผ่านทางอ.เชียงดาว (มีดอยหลวงเชียงดาว น่าเที่ยวอีกเช่นกัน ^^)  ลงรถหน้าวัดหาดสำราญ พอลงรถหน้าวัดหาดสำราญแล้วเดินเข้าไปในวัด จะมีคิวรถสองแถวสีขาว แต่เราเลือกเหมารถขึ้นดอยและให้พาเที่ยว เราว่าทางมาจากเชียงใหม่ถึงฝาง ค่อนข้างคตเคี้ยวแล้วนะ แต่พอขึ้นดอยปุ๊บเป็นอันต้องลุ้นทุกที

 

เส้นทางนี้ที่ลุ้นทุกครั้งที่ไป ที่ว่าขึ้นดอย ขึ้นดอย เราว่าดอยนี้แหละ ลุ้นมาก

 

รถสองแถวสีขาวที่บริการรับ-ส่ง ขึ้นลงดอย

 

 

 

ดอกพญาเสือโคร่ง เป้าหมายหนึ่งที่ทำให้เรามาที่นี่

 

ด้านหน้าสถานีเกษตรหลวงอ่างขาง

ป้ายสวน 80

กะหล่ำประดับ ในสวน 80 รอนานมากกกก กว่าคนจะโล่งได้ขนาดนี้

 

 

 

ซากุระญี่ปุ่น ในสวน 80

 

ดอกบ๊วย

 

 

 

 กุหลาบหลากสี หลายพันธุ์

 

   

 

 


นั่งจิบกาแฟ เขียนโปสการ์ด ส่งถึงใครสักคน (ส่งถึงตัวเอง)

 

สวนบ๊วย ที่ใครมาต้องมานั่งใต้ต้นบ๊วย

 

ตื่นเช้าดูพระอาทิตย์ขึ้น

 

จุดชมวิว ม่อนสน เป็นที่ที่หมอกสวยมาก ช่วงปลายฝนต้นหนาว (ต้องไปอีกรอบ)

 

ดูทะเลหมอกสวยๆ

 

ดูคน   ..... คนเยอะเป็นธรรมดาเพราะเป็นวันหยุดยาว

 

ถ้าไม่ไปไร่สตอเบอรรี่ ไปไม่ถึงดอยอ่างขาง

 

แค่ได้เห็นคำว่า " ทรงพระเจริญ " ก็ซาบซึ้งแล้ว

เห็นแล้วอยากจะเด็ดกินตรงนั้นเลย แต่ไม่ได้นะคะ (ซื้อที่โครงการหลวงค่ะ หรือไม่ก็ที่เค้าแพ็คใส่กล่องด้านหน้า)

เค้าจำได้ไงว่า แปลงไหนของใคร เก็บๆๆ

 

สตอเบอรร๊่พันธุ์พระราชทาน 80 บอกเลย อร่อย หวาน กรอบ (กล่องเดียวไม่พอ)

 

 

ไร่ชา 2000 ที่ดอยอ่างขาง

 

สิ้นค้าชาวเขา ไม่แพงนะ ต่อได้ก็ลดได้ อิอิ

บ้านนอแล สุดเขตประเทศไทย