เมื่อสองป้าอยากเเบกกระเป๋าเเบ็กเเพ็กเกอร์เที่ยวฟูมูนสักครั้ง

คิดถึงทริบนี้มากๆนะคะ เพราะด้วยความที่น้องกับจอยเป็นเพื่อนกันมาตั้งเเต่มหาวิทยาลัยเราก็จะจับมือกันออกทริปกันบ่อยๆ คืนนั้นเราก็กินข้าวกันปกติ ไม่รู้คุยกันยังไง ก็เกิดมีความคิดทริปนี้ขึ้นมาเฉยๆ ป้าจอยทำเเพลนเที่ยว 1อาทิตย์เสร็จ นางทำงานประจำด้วยนะคะ (เอากะนาง เอาเวลาที่ไหนทำวะ)  ด้วยความที่ว่าถ้าเเก่ไปกว่านี้เเล้วก็จะไปไม่ไหวเเล้วละซิ กลัวไม่สนุก คะ เรามาแบกเป้ไปฟูมูนที่เกาะพะงันกัน ที่ต้องออกตัวว่าเป็นป้าคือ รู้สึกแก่ม๊ากกก ทริปนี้ มองไปรอบๆมีเเต่เด็กๆเลยคะเเต่ป้าทั้งสองก็ตกลงกันเเล้วคะ ว่าฉันจะสนุกกับมัน

วันนี้เเหละคร้าที่ป้าจอยกะป้าน้องสรุปการไปทริปของเราครั้งนี้ ขอบคุณที่ดีดี Riva Serya Hotel  ตรงท่าพระอาทิตย์ที่มี Happy hour 4-6 โมงเย็นนะคะ ให้เราได้ชิลกับบรรยากาศดีดี  คือไปกันบ่อยจนเค้าคิดว่าคนเเถวนั้น เราไปกันคือจ่ายตังนะคะ เเต่อยากเอามาฝากทุกคนว่ามันดีจริงคะ หนุ่มๆก็พาแฟนไปมั่งนะ ป้าสองคนเเนะนำ

ถึงวันเเล้วละคะ คนเยอะขนาดนี้เลยคะที่ ซอยรามบุดรี ซอยข้างๆถนนข้าวสาร ที่ที่ โลกของนักเดินทางหรือแบ็กเเพ็กเกอร์ต้องมาเยือน เดินไปมาเเถวเเถวนี้ เเละตรงนี้เป็นที่ที่เเบ็กเเพ็กเกอร์เกือบทั้งหมดก็จะมารวมตัวกันเพื่อที่จะไปยังที่ต่างๆของประเทศไทยที่นี่คะ รวมเราสองคนด้วยคะ 

หน้าตาตั๋วของเรานะคะ มือนี้สีเล็บป้าจอยคร้า พร้อยลุย จริงๆเราต้องขึ้นรถรอบสามทุ่ม คนขับหันมาถามบอกว่าขาดสองคนไปไหม ก็เชื่อคนง่ายคะ ตามเค้าไป ขึ้นรถรอบสองทุ่ม จังหวะจะดีไปไหน นั่งในรถเเล้วละคะ ไม่สนใจใครเก็บของให้ดีไม่เล่นโทรศัพท์ นอนยาวๆคะ เอาเเรง จนถึงตีสี่กว่าๆคะทุกคนจะต้องเปลี่ยนจากรถเป็นเรือ ไม่ได้เก็บภาพคะ มันมืดเเละก็เดินโตร๋เตร๋ขึ้นเรือด้วยสภาพง่วง งัว เงีย ถ้าเรือมีหลายลำ บอกเลยคะ หลง เเต่มีลำเดียว ณ ตอนนั้น โชคดีไป

ทุกคนเหมือนไม่เคยเห็นพระอาทิตย์ขึ้นคร้าาา ถ่ายรูปรัวๆเเต่ก็สวยจริงนะ อยู่ในเรือ บรรยากาศดีมากๆ ลมเย็นๆจะบอกว่าสุขสุดๆเเต่สองคนก็แบบ ง่วงอะ พอถึงเกาะเต่าก็เปลี่ยนเรือคะ เพราะรอบเราอาจจะคนน้อย เลยเป็นเรือที่เล็กลงมาหน่อยต่อไปยังเกาะพะงันคะ

นี่คือสภาพป้าจอยตอนเจอเเดดเช้าวันใหม่นะคะ นางตื่นสู้เเดดคร้าา ช่วงเปลี่ยนเรือ นางก็หาพร็อบเเว่นตาได้เร็วมากถือว่าพร้อมจริงๆ

นี่คือสภาพป้าน้องคะ ปกติเป็นคนตื่นเช้า ยกเว้นเวลาไปเที่ยวไม่อยากตื่นคะ แสงมารีบหาเเว่นมาเลยทีเดียวเเล้วนอน ตอนนี้ก็หลับอยู่ กรุณาอย่าดูถูกสีเล็บป้า

เรามาถึงที่พักเเรกคะ หาดท้องนายปานใหญ่  บอกเลยคะ เงียบๆเหมาะกับการพักผ่อนเริ่มทริปปาร์ตี้ของเรา เราจัดการคืนนี้ด้วยการนอนกระท่อม ฟังเสียงทะเลเเต่เสียงจั๊กจั่นระงม ดังลั่นไปทั่วหาดที่ได้เเถมมาแบบฟรีๆ ทะเลไม่ได้สวยอะไรมากคะเเต่ไม่เเย่นะ ชาวบ้านจะอยู่เยอะ จอดเรือหาปลา วิวสวยนะ ชอบมากกนะ เป็นกันเองดี เเต่ถนนจากตรงท่าเรือมาถึงที่นี่ไม่เเนะนำให้เช่ารถขับคะ ทางชัน เเละอันตราย เพราะเราคิด เเละคุยกันกับพี่เจ้าของร้านมอเตอร์ไชด์ให้เช่าอยู่นานสองนาน เเละก็ห่างไกลจากสิ่งต่างๆด้วยใช้รถสองเเถวดีที่สุด คือจริงๆสองคนรู้สึกผิดที่ไปต่อราคารถสองเเถว ไกลมาก ทางขับยากด้วย เค้าคงสงสารไอ้ป้าเเก่สองตัวลดราคาให้มันละกัน

ถึงที่พัก กินข้าวเช้ารวมกะข้าวเที่ยง กันคะ เราเก็บกระเป๋าเเล้วก็มานั่งเล่นที่หาด จะขาดไม่ได้คะ เบียร์เย็นเย็น ฉลองการเดินทางที่ยาวนานทั้งคืนซะหน่อย ชนคะ อาบน้ำเเยกย้ายกันหาที่นอนพักผ่อนตอนบ่ายๆคะ เพราะเหนื่อยเเละร้อนมากอยู่ในที่ร่มดีกว่า เดี๋ยวไม่สบาย  ตอนเย็นๆอากาศดีมากคะ  ป้าจอยไอเดียมาละ มาพายคายักกันไปฝั่งโน่น เรื่องของเรื่อง ฟรีคะ มองเห็นไกลๆ คือ ไกลนะนั้น สรุปพายคายักตอนเย็นโรเเมนติกกันสองป้าเบาเบา ไม่ได้เอากล้องไปด้วยคะเลยไม่มีรูป อยากเก็บความจำตรงนั้นไว้คะ สวยจริงๆ คะไม่เหนื่อยอย่างที่คิด ก็เลยตกลงว่านั่งพักหาดฝั่งตรงข้าม บอกเลย ไฮโซ ตรงข้ามกับฝั่งที่เราอยู่อย่างสิ้นเชิง โรงเเรมหรู หาดสวย มองตากันสองคน ไม่มีใครเอาตังมาคะ กะจะดื่มอะไรซะหน่อย เเก้เขิล  มีคนเดินปรี่เข้ามาคะ ตกอกตกใจ ตอนเเรกนึกว่ามาไล่ที่มาจอดคายักเเละนั่งเล่นหน้าหาดโรงเเรม เค้า เป็นลูกค้าของโรงเเรมคะ ถามว่าคายักเสียตังไหม ก็บอกคะไม่ได้เสียเเละมาจากฝั่งโน่น เค้าก็ยิ่ง โห พายมากันยังไง ไกลมาก เราก็คุยสนุกขำขำ กระเเสน้ำคะ ไม่ค่อยได้พายเท่าไหร่ เราก็ตกลงกันเล่นน้ำเพราะหาดสะอาดเเละขาวว่าที่เรามามาก มองหน้า หงิกหงัก เเละวิ่งลงน้ำเลยคะ ซักพักขึ้นเถอะ คัน สงสัย หาดไฮโซท้องนายปานน้อย ไม่เหมาะกะเรา ก็เลยคายักกันสองป้ากลับคะ

อาบน้ำก็เดินออกมาตามเเสงไฟคะ หาข้าวเย็นกินกัน เสี่ยงดวงอีกเเล้ว ใช้สัญชาตญาณ เดินจนเจอร้านคุณลุงอิตาเลียนสุดหาด อาหารอร่อยเเละดินเนอร์โรเเมนติกบนหาดก็มา มีเพลงเเจ๊สคุณลุงเเละเพื่อนๆเล่นเอง ฟินม๊ากก ไม่ได้ถ่ายไว้คะมัวเเต่ กินข้าว ฟังเพลง คุยกัน เพลิน บอกเลยนะ ต้องมากัน ดึกเเล้วไปนอนละคะ เสียงจั๊กจั่นดังมาก

ป้าน้องตื่นเช้ามาก ก็เลยชวนป้าจอยออกไปเดินไปตลาดกัน สรุปตลาดวายเเล้วไม่มีอะไรเหลือเท่าไหร่เลย ป้าน้องอยากกินปาท่องโก๋ เจ็ดโมงเช้า 5555 เค้าตื่นกันกี่โมงเหรอที่นี่

ป้าน้องไปไหนจะคอยมีบริวารมาสลับสับเปลี่ยนกันอารักขา ดูมีอิทธิพล คุยรู้เรื่องด้วยนะ

ขอกาเเฟซักหน่อยคะ ป้าจอย อารมณ์ไม่ดี ตลาดวาย ข้าวต้มไม่ได้ถ่ายเเต่อร่อยมากๆลืมความเป็นกระท่อมไปเลย เอางี้ดีกว่า เรามีความสุขกับหาดท้องนายปานใหญ่มากๆ ขอบคุณบ้านปราณบุรีที่บริการที่พักคืนเเรก ความสุขล้นจริงๆอิ่มเเล้วก็เดินเตร็ดเตร่ชายหาดกันซะหน่อยเนอะ เเละไปเก็บกระเป๋ากัน เพราะคืนนี้เราเปลี่ยนที่นอนกันคะ

นั่งคุยคุณพี่บังตรงกระท่อมบอกทางทั้งเกาะรู้จักหมดเกาะเลย เพราะเรามารอรถไปท่าเรือหลักตรงนี้ ป้าน้องกำลังจะไปนั่งที่แปล งูให้ลาภที่เเทบจะตกใส่หัว พี่บังบอกเนื้อคู่กำลังมา ก็จะมาได้ไงเลื้อยเข้าป่าไปเเล้ว เสียงหัวเราะกันระงมกระท่อมริมทาง  รถมาเราก็ออกเดินทางต่อกันไปหาเช่ารถตรงท่าเรือ คุณยายที่ให้เช่ามอเตอร์ไซด์ก็คอยเตือนให้ขับเบาๆ เมาไม่ขับ เป็นผู้หญิง ยิ่งต้องระวัง เเละอีกมากมาย ขอบคุณคร้าา

หลังจากคุยกับบังเราก็ตามหาว่าหาดไหนสวย โดยการเช่ามอเตอร์ไชด์ สรุปคือที่นี่คะ ตามคำเเนะนำของบัง เอาจริงๆนะ เฉยๆ เเต่ที่ร้านเค้าชิลมากเราก็เลยนอนเล่นแปล กินข้าวเที่ยงกันที่นี่ จนหนำใจก็ออกเดินทางต่อคะ

ระยะทางโหดไม่เบา เเต่ก็ไม่ไกลมากป้าน้องไม่ได้ถ่ายรูปไว้เลย เสียดายจริงๆเรามาถึงที่นี่ก็บ่ายสามกว่าๆ ลุงพวกหนูมาหาตานวย คำตอบที่ได้ ตานวยตายละ 5555 เอาฮาไปไหน ตานวยบอกลุงไม่คิดว่าพวกหนูเป็นคนไทย นึกว่าฟิลิปิน เเดดเเรงตามเคย 

เข้าห้องเปิดเเอร์นอนพัก เเดดร่มๆจัดเลยดีกว่า

ป้าจอยกะป้าน้องก็ถือวิสาสะปล่อยเเก่นะคะ ใส่บีกินีเล่นน้ำกัน สดชื่นม๊ากกก เราก็ชนเบียร์กันไปหลายเลยคะเเละมีน้องน้องจากนครเค้าก็มาพัก กรุ๊ปใหญ่เลย เสียงดังเป็นที่น่าปวดหัวให้กับตานวย สี่โมงเย็นมีดีเจคะ เปิดเพลง เเบบป้าจอยกับป้าน้องชอบเลย บรรยากาศดีไปกันใหญ่ ชิลไปกันใหญ่เลยคะ วอร์มเครื่อง ไม่คิดว่าบ้านพักตานวยจะสุขขีขนาดนี้คะ เย็นมากเเล้วคะอาบน้ำทานข้าวนัดเเนะคุยเรื่องรถไปรับเเละส่ง งาน ฟูมูนคืนนี้ เพราะเราไม่ขับรถไปเเน่นอนคะ บอกเลยว่าไปปาร์ตี้  ป้าจอยพร้อมสุดๆ อันนี้เบาๆนะจ๊ะเเล้วนางก็โยนพวงดอกไม้ให้ คร้าา บาร์นี้ยังอยู่ที่บ้านตานวยนะคะ คนอื่นนี่เค้าออกโน่น ห้าทุ่ม เที่ยงคืน เเต่เราก็จะออกกันประมาณสามทุ่มคะ

ป้าจอยกับป้าน้องคะ เราก็ดื่มกันคนละดื่มนั่งคุยกันคะ เเละ ถ่ายรูปเล่นกันไปพลางๆไม่เบื่อกันเนอะ ตอนไปก็เห็นอุบัติเหตุข้างทางบ่อยมากนะคะ ไม่เเนะนำให้ขับรถไป ให้โรงเเรม หรือรีสอร์ทไปส่งดีกว่า เพราะทางขับรถยาก รถเยอะ เเละชันมาก

ไปถึงหน้างานคะ เค้ามีเพ้นตัวกัน ป้าน้องกับป้าจอยก็จ่ายกันไปคนละร้อย ป้าจอยใช้วิชาที่เรียนมาเพ้นให้ป้าน้องนะคะ เพราะป้าน้องวาดรูปไม่เป็น ดูนางตั้งใจกว่างานประจำที่ทำอยู่อีกอะ อยู่ในงานเเล้วนะคะ เดี๋ยวเก็บภาพบรรยากาศมาฝากกันคะ ก็บรรยากาศโดนรวมนะคะ คืนนี้ป้าจอยกับป้าน้องสนุกม๊ากกก หลัง เเขน ขา เอว เเทบจะหลุด เดินไปส่องทั่วเลยคะ เพลงก็ดีมีหลายที่ที่อยู่นาน ควรจะดูเเลดื่มของตัวเองให้ดีคะเเละห้ามฝากคนอื่นที่เราไม่รู้จัก ป้าน้องกับป้าจอยไปกันสนุกนะคะ เเต่เสียดายค่าห้องน้ำเเพงทำให้ผู้ชายฉี่ใส่ทะเล ลมพัดมา นั่งริมหาดไม่ได้เลยคะ เเล้วก็ขยะเยอะมาก ทิ้งกันเกลื่อน น่าจะมีวิธีจัดการที่ดี ฝากใครไปเที่ยวก็จัดการขยะของเราเองนะคะ อย่าไปทำตามคนอื่นเค้า มันไม่ใช่บ้านเกิดเมืองนอนเค้า บ้านเค้าทำเเบบนี้ไม่ได้ เลยอยากใช้นิสัยฉุยๆที่บ้านเรา อันนี้เสียดายมาก บ้านเรามีของดีดีมากจริงๆ อิจฉาตัวเองเบาเบาเกิดมาเป็นคนไทย

กลับกันตอนตีสามกว่าๆคะ กำลังสนุกเลย ก็เพราะว่า มีพี่เบิร์ด โทรตามคอยดูเเลเรื่องมารับคะ เเต่เเกคงจะเป็นห่วง เป็นผู้หญิงสองคน พี่เบิร์ดคือพี่ที่รับส่งไปงานของบ้านตานวยคะ วีไอพีไหมละ ขำขำนะ ตอนกลับมาตานวยยังมารอรับ เเต่ไปยืนที่มืดๆ ตกใจยกมือไหว้ อารมณ์เหมือนหนีพ่อออกไปเท่ียวไงไม่รู้ ดูเเลดีเหมือนลูกหลานเลยที่นี่  ก็ไม่ได้อยู่จนพระอาทิตย์ขึ้นนะคะ เพื่อนคนอื่นๆพักที่เดียวกันเจอตอนเช้าเราตื่นมากินข้าวเช้าเพราะหิวใช้พลังเยอะ บอกว่าพระอาทิตย์ขึ้นสวยมากๆเเต่คนอื่นเค้าเพิ่งกลับมากัน ก็ไม่ได้เสียดายนะคะ เพราะว่า เราก็มี ลิมิตของเรา ถามว่าเมาไหมเมามาก เเฮงม๊ากกินข้าวเเล้วกลับไปนอนคะ 

บอกลาทุกคนเก็บของ ออกเดินทางคะไปยังที่พักใหม่ของคืนนี้ ดอกไม้ยังอยู่บนหัวอยู่เลยคะ Hang over ของจริง หน้าสด ก็เหมือนจะไม่ได้เช็ดทำความสะอาดดีเท่าไหร่คะจากเมื่อคืน ถึงที่นอนเเล้วล้มตัวลงนอนเลย เเว้นกันไปต่อคร้าา ตอนนี้คือหยุดพักคะ เพราะว่า เจอ ร้านกาแฟ คาเฟ่ อเมซอน ทั้งสองป้าดีใจมาก เพราะกาแฟที่นี่ไม่อร่อยเลยคะจืด เจอที่นี่คือ ดีงามมาก ต้องการน้ำตาลเเละกาแฟมากๆเลยคะ ดีใจมากที่ได้เจอก็เลยเก็บภาพ สภาพของสองป้าเอาไว้คร้าา เราก็นั่งพักเอาลมเเอร์เย็นๆเเละคุยกันเรื่องเเผนที่คะ จนมาเจอ หาดนี้เป็นหาดที่เราหลงไปเจอคะ  ก็มีหนุ่มสาว ต่างชาติอยู่บ้างคะ คนไทยมีสองคนคือพวกเราเอง เรากินข้าวเที่ยงกันที่นี่คะ เเละเบียร์อีกนิดหน่อย อากาศร้อนเน้อ เราใช้เวลาอยู่ที่นี้สามสี่ชั่วโมงเหมือนกันคะ ได้เวลาไปต่อคะ  มาถึงเเล้วคะ Island view cabana เเม่หาด เกาะม้า เราจะมาอยู่ชมพระอาทิตย์ตกดินที่สวยที่สุดในเกาะนี้กันคะ เย็นนี้  บรรยากาศที่เราไปถึงกันนะคะ มีคนเเวะเวียนเเละค่อนข้างมีคนพักเยอะเหมือนกัน เเต่ว่าป้าน้องว่ากำลังดีคะ เก็บกระเป๋าเปลี่ยนชุดออกมานอนชิวกันคะ รูปนี้ป้าจอยจัดการเเปลที่อยู่หน้าห้องเรียบร้อยคะ นางชิลเนอะ นอนเเปลมองทะเล ฟังเพลงพี่บ็อบ มาเลย์ มีเพื่อนถ่ายรูปให้  ป้าน้องไม่ได้น้อยหน้าป้าจอยนะคะ บิกินี่เลยจร้า นั่งมองทะเล มีคนนวดที่กระท่อมอยู่สองสามคน   ป้าน้องมานอนเเอ่งเเม้งให้เค้านวดเเล้วคะ ชั่วโมงนี้ป้าต้องการจริงๆ เพราะปวดตัวกระดูกมันไม่เข้าที่ตั้งเเต่เมื่อคืนที่ไปเเดนซ์เเล้ว ถามป้าจอย ป้าจอยบอก กลัวระบม นอนฟังเพลงที่ระเบียง ภาพบรรยากาศภารกิจของวันนี้ที่ป้าน้องกับป้าจอยมานอนทรายดูพระอาทิตย์ตกดินนะคะ เรามีโมเมนต์เเบบนี้ตลอดทริปเลย เเต่ถ้าใครมากับคนรักตามเเพลนเราได้เลยนะคะ  ตอนเเรกหาดคนน้อยมากเเต่พอเเดดร่มๆไม่รู้มาจากไหน คนเยอะเลย  ป้าน้องจะเป็นคนที่โดนยุ่งพุ่งเข้าใส่ตลอด ขาป้าน้องเลยลายด้วยรอยยุงเจาะเลือดนะคะ อย่าว่ากันนะก็เค้าอยู่ทะเล อยากใส่บิกินี อะ ป้าจอยใช้ผ้าปูที่ป้าน้องซื้อมาฝากจาก กระบี่ด้วย แอบดีใจคร้าาา เอาภาพมายืนยัน สำหรับความโรเเมนติกคะ ป้าจอยนอนอยู่ ป้าจอยก็ทักขึ้นมา หมั่นไส้คนมีคู่ ดูมัน เเต่ก็จริง เเต่มันบรรยากาศพาไปจริงๆนะ นอนดูเเละยอมรับคุยกันสองป้าต่อไป  ป้าน้องเดินชิวที่หาดคะ ป้าจอยเก็บภาพนี้ไว้ให้ สวยดี อาร์ตดี ขอบคุณคะ

ภารกิจสำเร็จเเละเสร็จสิ้นคะ เเสงตอนพระอาทิตย์ตกมันจะมีเป็นล้านๆเฉดเกิดดขึ้นในวินาทีเดียวกัน ความรู้สึกเราจะเป็นความรู้สึกที่รับรู้ได้ดี ถึงการเปลี่ยนเเปลงอยู่ตลอดเวลาเเต่ช่วงเวลานี้คะมันจะชัดเจนมาก เราจะมีความสุขกับทุกการเปลี่ยนเเปลงที่เกิดขึ้น  นี่คะคือการมาผักผ่อน เเละเลือกที่จะมาพักที่นี่ของป้าน้องกับป้าจอยคะ เพราะอาทิตย์ตกได้สวยมาก ป้าจอยจัดเเพลนวันเวลาได้ยอดเยี่ยมจริงๆ

หลังอาบน้ำเสร็จป้าน้องกับป้าจอยก็ เดท ดินนเนอร์ อีกเเล้วคะเลือกที่จะไม่ออกไปไหนคะ เพราะว่าทางเข้ามาค่อนข้างมืด ก็เลยเลือกกินที่รีสอร์ท หรือบังกะโลเเทนคะ อันี้ก็ทั้งสอง มีความสุขกับวันนี้คะ

ตั้งเเต่เที่ยงคืนป้าน้องปวดท้องคะ นอนไม่หลับดีเท่าไหร่ สรุปท้องเสียคะ ไม่รู้เป็นที่อาหารของเมื่อวานหรือว่าดื่มเยอะไปเเล้วสะสม เดาไม่ถูดเลยคะ เเต่ขอบอกว่าปวดท้องสุดๆ จนตีห้ากว่าๆทนไม่ไหวคะ เลยปลุกป้าจอยบอกว่าไปซื้อยาให้ได้ไหม ป้าจอยก็ยอมตื่นคะ และขับมอเตอร์ไชด์ หายไป 45นาที 

นี่คือหลักฐานที่นางหายไป พร้อมกับข้าวต้มร้อนๆหนึ่งถุง เพราะรู้ว่าในท้องไม่เหลืออะไรเเล้ว รอดตายคะ ได้ยาดีเเล้ว ป้าน้องก็นอนซมไปตลอดเช้าเลยคะ อาการก็ดีขึ้นเป็นลำดับ ขอบคุณป้าจอยที่ยอมตื่นไปซื้อยาให้คะ

ก่อนป้าน้องไปนอนซมก็ให้ป้าจอยไปนวดคะ เพราะป้าจอยดูเเละตลอดเลย ดูป้าจอยสบายเน้อ 

ป้าจอยปลุ๊กให้ป้าน้องออกมาเดินรับลมคะ เพราะนอนตลอดเช้า ก็ยังมีอาการเพลียนิดๆ บ่ายๆอากาศดีคะมีเเดด ป้าน้องเป็นดีเจ ส่วนป้าจอยชิล กินข้าว เเละ ดื่มเบียร์ ป้าน้องกิน ดื่มไม่ไหวคะ ดื่มเกลือเเร่คะ วันสุดท้ายของเราที่เกาะพะงันเเล้วละคะ เวลาผ่านไปเร็วมากๆ เย็นนี้ต้องกลับกรุงเทพเเล้วนั่งชิลยาวๆไป ตอนนี้คือเราเดินทางออกจากรีสอร์ทกรือบังกะโลระหว่างทางที่เราจะไปคืนรถมอเตอร์ไชด์ที่ท่าเรือหลัก มีเขียนว่าน้ำตกคะ ป้าน้องชอบน้ำตกเเละเดินป่าก็ดีใจ เดินนำหน้าป้าจอยเลย ลืมว่าตัวเองป่วยด้วย ป้าจอยเก็บภาพไว้

พอมาถึงมีเเค่นี้คะ น้ำไม่มีตกลงมาเลย เเต่ก็ไม่เป็นไร บริเวณโดยรอบเป็นสวนเขียวๆเหมือนสวนผลไม้ พื้นที่นี้เค้าคงกำลังสร้างรีสอร์ทคะ เป็นสวนเขียวๆสวยเลยเลย ป้าจอยบอกจะเก็บภาพไว้ดูขำขำ ว่าเดินมาตั้งไกลไม่มีอะไรเลยเเต่ป้าน้องก็ยังชอบอยู่ดี 

กลับเเล้วคะ ทั้งสองคนมีงานที่ต้องรับผิดชอบรออยู่ตอนเช้าคะ ลาด้วยรูปปาร์ตี้ละกันเนอะ ถ้ามีอะไรในโพสที่ผิดพลาดก็ขออภัยนะคะ เจตนาทั้งสองคนคือเเชร์การออกเดินทางในเเบบของเราคะ ไปเที่ยวไม่ยากนะคะ เเต่เพื่อนที่ไปด้วยเราจะรับกันได้เเค่ไหนสุดท้ายเเล้ว ไปด้วยกันก็ต้องคอยดูเเลกันเเละกลับมาด้วยกันอย่างปลอดภัยคะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนสุดทางนะคะ  ก็อยากจะบอกป้าจอยว่า ขอบคุณเพื่อนจอยที่ไปด้วยกัน ขอบคุณที่ทะเลาะเเล้วหายเร็วๆมันคงคิดมึงนี่ไร้สาระ ป้าน้องเป็นคนเอะอะคะเวลาไม่ได้ดั่งใจเหมือนเด็ก ขับช้าก็บ่น เบรกเยอะก็เอะอะ โวยวาย ของหนักก็อิดออด คอยขับมอเตอร์ไชด์พาไปทุกเเห่งบนเกาะ ไปทุกมุมที่เค้าว่าสวยจริงๆ ซื้อยาให้ เเละหาว่ากรูโกรนเสียงดังในรถ เเต่ไม่ใช่ไอ้คนข้างหลังดังยังกับโรงสี