ม้วนเดียวจบในวันเดียว

ไม่ใช่การรีวิวอย่างเป็นทางการ แต่เป็นการเรียบเรียงเพื่อส่งต่อไปให้เพื่อนที่เห็นนั่งว่างๆเพ้อไปวันๆ 

ทริปนี้ถูกจัดขึ้นโดย เพื่อนสาวที่ทักมาก่อนหน้านั้นสองวันว่าอยากไปเกาะล้าน อะจ้า ! 

ไปเช้า-เย็นกลับ   

ขอมาชะนีตนนี้ก็พร้อมจัดให้ !  ทีแรกจะไปสี่คนแต่ดวงไม่ดีตกรอบไปหนึ่งคน 5555555

ไปถึงคิวรถตู้หกโมง ถึงท่าเรือแหลมบาลีฮาย เจ็ดโมงครึ่งกว่าๆแวะเซเว่นซื้อเสบียง แล้วเดินไปที่เรือกัน ครึ่มฟ้าครึ่มฝนมาแต่ไกล ได้แต่อ้อนวอนขอพระพิรุณ เห็นใจลูกที ตื่นตั้งแต่ตีสีครึ่งเลยนะ TT^TT มุมมหาชน ใครมาเขาก็ถ่าย เลยถ่ายมั้ง 5555555555 น้ำทะเลสีเริ่มเข้มขึ้น หึ้ยยยยย ๆ  ตื่นเต้นๆเพิ่งเคยนั่งเรือไปเกาะครั้งแรก ตั้งแต่จำความได้ 

 

รูปตอนบนเรือไม่ค่อยได้ถ่ายเยอะ นางเมาเรือคร้าาาาา สลบดมยาดม ก็เลยเป็นหมอนให้นางไป 555555555555  เรือมาที่ท่าเรือหาดตาแหวนใช้เวลาประมาณ 45 นาที    นั่งเรือมาลงที่ท่าเรือหาดตาแหวน ตามรีวิวอื่นๆ ของทีนี้แพง งั้นเราไปหารถเช่าฝั่งท่าหน้าบ้านกัน แต่ก่อนไปก็เดินเล่นนี้ก่อนจะได้ไม่ต้องย้อนมาอีกที    เหมือนจะเป็นเรือส่งของของชาวบ้านที่เอามาใช้บนเกาะนี้กัน เรือโดยสารรอบที่เรามาเป็นรอบแรกเลย แปดโมง    เหมือนจะเป็นที่จอดของพวกสปีดโบ๊ท แสงแดดในตอนเช้าสวยมากๆ ฟ้ายังเปิดอยู่มาก   อีกฝั่งเป็นเรือของชาวประมง ระหว่างทางเดินคนน้อยก็เลยแวะถ่ายรูปกันก็มีเสียงแซวมาจากในเรือ 5555555555   สะพานไม้เชื่อมไปหาดสังวาชย์ ถ่ายรูปยากหน่อยเพราะคนเดินไปมาตลอด  หาดสังวาชย์ อยู่ทางด้านขวามือถ้าเดินมาจากท่าเรือ เป็นหาดเล็กๆคนไม่เยอะเท่าฝั่งหาดตาแหวน มีพวกโขดหินอยู่สองฝั่งของหาด  ฝั่งหาดตาแหวน เดินเลียบๆทางเดินแล้วไปขึ้นรถสองแถวเพื่อไปท่าหน้าบ้านกันก่อน คนเยอะ ทัวร์จีนก็ลงเยอะ  โอ้ยยยย อิแม่ใจ๋บ่ดีเจ้าาา !   มาตั้งหลักที่หน้าเซเว่น รถสองแถวจอดตรงหน้าวัดแล้วเดินมาทางท่าเรือ คือคนเยอะมาก ค่ารถจากที่ว่าจะถูกกลายเป็นว่าพอๆกัน สามร้อยจ้า ร้านพี่แมว ตอนแรกบอกนางไปว่ามาแค่สองไงกลัวให้เอาสองคันเลยจะได้คันเล็ก เลยบอกไปว่ามาสาม เอาเป็นว่าต้องบอกความจริง ที่นี้คงไม่แจกใบสั่ง 55555555555 แล้วตำนานก็เริ่มถูกเขียนขึ้นบนเกาะล้าน  สายแว้นจากดินแดนในหุบเขาอันไกลโพ้นในภาคเหนือ  หากวันนั้นใครได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวน หรือเสียงอ่อนเสียงหวานในการทักทาย ไม่ต้องแปลกใจ 55555555555555 หันไปมองข้างหลัง มีวิวเป็นทะเล มันรู้สึกแบบว่า เห้ยยยยยยยย    

 ต้องเข้าใจเด็กบนดอยกันนะ 5555555555555

เราขี่รถกันแบบสุ่มทาง สุ่มแยกกัน โดยใช้แผนที่ ที่ว่าโดยคร่าวๆ  คร่าวๆจริงๆนะ จากที่ร้านพี่แมวให้มา จนมาถึงหาดแสม (สะ-แหม)  คนไม่เยอะมากเท่าหาดตาแหวน มีกองหินเหมือนจะเป็นหินปะการัง น้ำขึ้นมาจนถึงบริเวณนั้นในตอนบ่ายๆ มีปลาตัวเล็กๆว่ายขึ้นมาด้วย แต่ถ่ายไม่ทัน  ส่วนใหญ่จะมากันเป็นครอบครัว เพราะป็นช่วงวันหยุดยาว  มีบางช่วงเมฆเยอะมาก ฝนอย่าเพิ่งตกเลย มาถึงหาดนี้ประมาณ สิบเอ็ดโมง รูปนี้คือช่วงแรกที่มาถึงหาด  

ฮัลโลวววววว  คลื่นแรงใช่มั้ยย  เฮ้ !

ชะนีไม่มีใครก็ต้องอะโลนไปนะคะ 

เตียงมีเยอะมาก แต่ก็ว่างมากเหมือนคนไม่ค่อยมาหาดนี้กันมากเท่าไหร่  มีร้านอาหารด้วย เราเช่าไปเตียงนึงเพราะนางที่เมาเรือไม่ไหวค่ะ เลยทิ้งนางนอนเฝ้าของไป 

 

เลยไปเดินถ่ายรูปเล่นกับอีกนาง แล้วไปปล่อยลงสู่ทะเล  รูปนี้ชอบเด็กผู้ชายมากกว่าหมา 55555555555555555 ออกมาจากหาด ขึ้นไปจุดชมวิว เจอกังหันลมก่อน และทางขึ้น ที่ ชัน 

เริ่มคุยกันว่าเอาไงดี  

มีคุณลุงขี่สวนลงมาเลยถามว่าอีกไกลไหม  ลุงบอกไม่ไกลๆ อีกแค่สามร้อยเมตรเอง

อ้อ ดีค่ะดี เลยตัดสินใจขึ้นไปไหนๆก็มาถึงละ

โอโห้ ไม่ใช่วิวนะ  แต่อิลุงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  ไหนบอกสามร้อยเมตร นี้จะเป็นกิโลเลยนะเห้ยยยยยยย 

ยังๆไม่จบ ด้วยความติสแตก เราลองลงกันอีกทางดูมั้ย เป็นไงละ รู้เรื่องเลย

อีกทางชันยิ่งกว่าตอนขาขึ้นมา ทางสร้างไปไม่สุด เป็นหินทรายลูกรัง  5555555555555555555

ดับเครื่องแล้วลากไปออกถนนค่ะ ชีวิตก็เกือบดับไปแล้วเหมือนกัน

ขี่วนมาแถวๆท่าหน้าบ้านมาหาอะไรกิน เข้าซอยมั่วๆตามป้ายก๋วยเตี๋ยว จนเจอร้านอยู่ตรงทางโค้งในซอย จอดรถสั่งกิน นาทีนี้ไม่รออะไรแล้ว เพิ่งรอดตายมาและหิวโซ สามสิบบาท อร่อยนะ :-)มาหาดตายาย เป็นหาดเล็กๆมีโขดหินใหญ่ๆ เราเดินตรงมาถ่ายรูปกันที่โขดหิน ปีนๆ นั่งๆ ยืนๆ กัน  จะสามโมงละคร่าาาาา

วันนี้เช่ารถได้ถึงแค่สามโมง เพราะคนมาเที่ยวเยอะ เจ้แกคงกลัวรถไปพอ เลยให้คืนก่อนสามโมง 

รีบเลยซิค่ะ  กลัวไม่ทัน 

บอกลาเกาะล้าน.

 

 

เราข้ามมาฝั่งพัทยา อยากมาลองเดิน walking street ของพัทยาดู แล้วหาอะไรกิน 

กลับมากับเรือแบบที่นั่งไป

และแบตกล้องก็หมดไปชั่วขณะ 

เข้าไปทาง walking street ร้านที่เปิดตอนกลางวันก็เริ่มปิด บรรยากาศดูเหมือนจะเริ่มร้างๆ

เลยเดินต่อไปหาร้านอาหารกินกัน เพราะหิวกันมาก สุดท้ายแล้วเงินที่เหลืออันน้อยนิดของเราก็ได้หาทางออกโดยไปฝากท้องไว้ที่ หิวเมื่อไหร่ก็แวะมา . .

มานั่งกินที่สะพานไม้ดูพระอาทิตย์ตกจากฝั่งพัทยา 

เราเดินกลับมาที่ท่าเรือแหลมบาลีฮายเพื่อจะนั่งรถตู้กลับกรุงเทพกัน

รถตู้มี คันสุดท้าย แต่ว่า มีสองที่ค่ะ

เรามาสาม

เริ่มมองหน้ากัน  เอาไงดี คุณป้าบอกว่าต้องเดินย้อนขึ้นไปใน walking street เลี้ยงเข้าซอย 16 เดินไปจนถึงถนนใหญ่ มีคิวรถตู้อีกเจ้าอยู่

ไอ้เราก็เชื่อฟังมาอย่างดี รีบเดินซิค่ะ รออะไร รถรอบสุดท้ายสองทุ่ม นี้ก็ทุ่มกว่าๆแล้ว

ระหว่างทางเดินก็รู้แล้วค่ะว่าร้านเขาไม่ได้ร้าง เขาแค่ยังไม่ได้เปิด เพิ่งเคยมาเดินครั้งแรก 

แทบไม่ค่อยมีคนไทยเลย เจอทัวร์จีนหลายกรุ๊ปมาก 

จนถึงคิวรถตู้ กว่ารถจะมาถึง ก็สองทุ่มครึ่งได้ เจอรถติดอีก 

หลับยาวเลยค่ะทีนี้ 

หลับยาวมาถึงบางกอก

ห้าทุ่มตรง .

ที่จริงแวะไปกินข้าวมันไก่ที่แยกเกษตรก่อนแยกย้ายกันเข้าหออีกรอบ 555555555555555555

 

 

ขอบคุณอีกครั้งนะสำหรับการเดินทางครั้งนี้

ขอบคุณที่ช่วยสร้างประสบการณ์

ขอบคุณที่ฝนไม่ตก

ขอบคุณที่ยังกลับมานอนที่หอได้

ขอบคุณทุกการเดินทาง

ขอบคุณเจ้แมวมาเฟียเกาะล้านที่จะเขมือบหัวเราให้ได้ จริงๆแล้วน้ำมันยังหมดไม่ถึงครึ่งถังเลย 55555555555

ขอบคุณลุงแท็กซี่ที่นั่งฟังเราบ่นกัน

ขอบคุณป้าที่เตียงผ้าใบ ให้ไปนอนเตียงข้างหลังที่ร่มและถูกกว่า  ถึงแม้ป้าจะมาเชิญชวนตั้งแต่ไปนั่งใต้ต้นไม้กันแล้ว

ขอบคุณการเดินทางถึงหอโดยสวัสดิภาพ

ขอบคุณจริงๆ

 

ไม่มีอะไรจะมอบให้ แค่อยากให้เป็นบันทึกการเดินทาง .

ปล.ขอนุยุ้ดดดด ลงรูปที่มีหน้านะเค้อะะะ